Aþkýn aldý benden beni. -Yunus Emre
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
. Ýlk ayrýlýþý deðildi sevdiklerinden...Daha öncesi olmuþtu tabi ki bu kez bir baþkaydý... Belki biraz isteði dýþýnda ayrýlýþ olduðundan ya da, zorunluluðundan böyleydi. Babasýnýn görevi nedeniyle çok ayrýlmýþtý sevdiklerinden. O diðer çocuklar gibi ne yazýk ki ayný resimde anýmsayamýyordu çocukluðunu, Çocukluðunun geçtiði yerlere, evlere ait o kadar çok resimler vardý ki zihninde, kiminin zaman içinde renkleri bile atmýþtý.. Arkadaþlarý ilkokul öðretmenim dediklerinde O’ nun ne çok ilkokul öðretmeni olduðunu anýmsardý, bazýsýnýn ismi bile kalmamýþtý þimdi... Vatan görevi dediklerinde anlayamýyordu. Önünde bu görevi engelmiþce yorumluyordu. Ýþ için nereye gitse bu sorun gündeme gelmiþti. Hatta sevdiðiyle resmi bir bað kurmaya kalktýðýnda bile kýzýn babasý ”önce askerliðini yapsýn” diye haber salmýþtý.... Nihayet yapacaktý iþte, gelmiþti, öðrenecekti vatanýna görevinin ne olduðunu..... Ýlk gün herkes kendi gibiydi, herkesin içinde belli ememeye çalýþtýðý gizle sarýlmýþ korku yatýyordu....Birkaç kiþiyle öylesine tanýþýp, konuþmuþtu. Ýyice tanýmadan oldum olasý içli, dýþlý olamýyordu insanlara, hep bir sýnýr çizme gereði duymuþtu... Ama burasý? ? ? ? Hepsinin diðerinden farký olmadýðýnýn aksine farklýydý sanki.... Geldiðinin ikinci günü olmuþtu, gün bitmek üzereydi... “Geçen yýlki bugün ile þimdiki bugün ne kadar farklý” diye düþündü, daldý gitti geçmiþe.... Yanýna gelen biriyle irkildi, evet bu dün tanýþtýðý bir arkadaþýydý. “ Ne o tertip dalýp gitmiþin ya” dedi arkadaþý.... Yutkundu, yanýt vermek ne kadar zordu, aslýnda aðlamak isityordu ama akýtamazdý yaþlarýný erkek adam aðlamazdý hele asker adam hiç aðlamazdý.... Yüzünde acý bir gülümseme belirdi, kýsýk bir sesle “ bugün benim doðum günüm” diyebildi.... Arkadaþý þaþýrdý, böyle bir yanýt beklemdiði her halinden belliydi “ yaaa öyle mi” dedi... Bir süre düþündükten sonra gözleri parladý beni bekle, sakýn bir yere ayrýlma “ dedi, aceleyle koþarak gitti arkadaþý. .Yalnýz kalýnca akýtamamalýyým dediði yaþlarý istemese de süzüldü yanaklarýna alelacele cebinden çýkardýðý buruþuk bir mendille sildi.... Hiçbir þey olmamýþ gibi görünmeliydi, arkadaþý gülümseyerek elinde bir þeylerle kendisine yaklaþýyordu... Gülümseyerek “ tertip doðum günün kutlu olsun, iyi ki doðdun” dedi ve avcuna bir gofret, bir kutu kibrit býraktý “ Bunlar ne dedi” þaþkýnca “ elimden gelen bu kadar, üzgünüm, þimdi yaþ gününü kutlayacaðýz” Gofreti açtý, üzerine 3 tek kibriti sapladý, baþka bir kibritle yaktý hepsini “ hadi tertip, dilek tut ve üfle “ dedi Dediðini yaptý arkadaþýnýn, kibritler sönünce gorfreti oratadan bölüp yemeye baþladýlar..... Yýllar geçti, kaç yýl olduðunu saymakta zorlanýyordu belki þimdi Fakat en güzel pastalarla, gerçek mumlarla kutlanýlan yaþ günlerinin deðil bu yaþ gününün resmi o günkü renkleriye hala pýrýl, pýrýl karþýsýnda duruyordu.... . 24/09/2003 Nesrin Göçmen . Bu anýsýný benimle paylaþan sevgili Güner’e teþekkür ediyorum.......
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Nesrin Gocmen, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |