Ağaçlarımın sızısını alan
Yağmurlu sabahlara minnetim
Ve artık çok uzakta duran
“Sen” diye başlayan
Masmavi cümlelere özlemim...
Bu gece ihtiyar bir hasrete vuran
Saz burada
Sözün yok...
Söyleme! Aman!

Çok uğraştım
Gökyüzüne
Boyum yetişmiyor...
İsyan dilde değil
Yürekte başlıyor...
Ve incittiğin o şiirler
Birbirine sarılmış ağlıyor...
Bu gece gözlerimi acıtan
Hatıran burada
Yüzün yok...
Gösterme! Aman!

Aşkın emrinde olunca
Bakmadın ki hiç aynaya...
Oysa baksan görürdün:
Kendi suyunu tanımayan
Küçük bir göldü güzün
Ve aşk ışığını boşaltmasa
Kaç zamandır ölüydü yüzün...
Ne çare?
Terkettiğin karanfiller
Kırmızıya küstüler...
Bu gece bana uzanan
Yol burada
Gücün yok...
Gelme! Aman!

Esra Güzelipek