Hemde bir kisi degil bir çok kisi konusuyordu ayni anda.Patron ne demis,baska yere gitseymisiz,alinan giysiler,yapilacak isler vs.vs.
En kötüsüde aslinda kimsenin kimseyi dinlememesi.Aynaya dogru yöneldim.Günboyu yüzüme yapisan maskeyi silmek üzere .Gözlerim yorgun,bakislar her zamankinden üzgün.
Büyümüste küçülmüs çocuk suratimdaki boyalari sildikten sonra uzun uzun baktim aynaya,aynanin ardindaki dünyanin buradakinin tam tersi oldugunu hayal ederek.
Sonra kendi kendime güldüm,çünkü herseyin aksinin gerçegin tam tersi oldugunu düsünmek oldukça eglenceliydi.Benim erkek , annemin babam , babamin annem , siyahin beyaz , kedimin köpek olmasi yeterince komikti.
O aynaya bakip daldigim on dakika tüm gecenin en eglenceli aniydi.'Kendi kendime bu kadar eglenebilip nasil oluyorda yanliz hissediyorum hala ! ' diye sormadan edemedim.
