Öðretmen, o tatlý,sihirli,týlsýmlý sözcük!…Nasýl da telâffuz eder çocuklarýmýz onu coþku ve heyecanla…Çünkü kalpten gelen,katýksýz,saf bir kelimedir o…Derste,teneffüste,dýþarýda,gök kubbenin altýnda her yerde yüreðimizi heyecana gark eder.Hangi birimizin hayatýnda derin izler býrakan öðretmeni yoktur ki?...Onlar deðil midir bugünümüzün aydýnlýk yolunu çizenler?...
     Her yýl Kasým’ýn yirmi dördünde hatýrlarýz onlarý.Yýlýn bir gününe sýðacak kadar sýradan olamaz öðretmenler.Yetmez onlara Kasým’ýn yirmi dördü.Onlarý anlatmak ve layýkýyla takdir etmek için bir yýl bile kâfi deðil vefayý idrak etmiþ gönüllere.Þayet vefa deyince bozadan baþka bir þey gelmiyorsa aklýnýza o zaman söylenecek her lâf,belliki lâf-ý güzaf!...
     Öðretmenler günü Millet Mektepleri’nin açýlýþ gününe rast getirilmiþtir büyük kurtarýcýmýz Atatürk tarafýndan. 24 Kasým 1928 tarihinde açýlan, Millet Mektepleri'nde, yaþlý,genç,çocuk,kadýn,herkese yeni harflerle okuma yazma öðretilmiþtir.
Millet Mektepleri'nin açýlýþý ve Atatürk'ün Baþöðretmenliði kabul tarihi olan 24 Kasým günü, 1981 yýlýndan beri Öðretmenler Günü olarak kutlanmaktadýr.
     Ýrfan ordusunun yýlmaz neferleridir öðretmenler.Silahlarý top ve tüfek deðil onlarýn.Kalem,defter,kitap,silgi… Ve de insanlýðý kurtuluþa götüren müspet bilgi!...Onlar yurduna sevdalanan günümüzün,Mecnunlar’ý,Keremler’i ve Ferhatlar’ýdýr.Ülkeyi bir uçtan bir uca kuþatan bilgi ve sevgi erenleridir öðretmenler...Gönül bahçelerinde ayrýk otlarýna yer yoktur onlarýn.Sevgi çiçekleri derer bu bahçeye girenler.
     Yaþlý dünyamýzda savaþlar artýk aþikâr yapýlmýyor.Top ve tüfek mahzenlerde çürüsün gayri...Kýlýç kýnýnda paslanmaya mahkum…Diplomasý, kültür ve medeniyet savaþlarýdýr çaðýmýzý kuþatan.Hem ne olursa olsun gerçek savaþ ,cehalete karþý yapýlan deðil midir?Ne demiþti Türk’ün Büyük Ata’sý?
     “Bir millet kültür ordusuna malik olmadýkça, muharebe meydanlarýnda ne kadar parlak zaferler elde ederse etsin o zaferlerin sürekli neticeler vermesi, ancak kültür ordusunun varlýðýna baðlýdýr. Bu ikinci ordu olmadan, birinci ordunun verimli sonuçlarý kaybolur.”
     Halaskârýmýz Atatürk, öðretmenleri en iyi anlayan ve lâyýkýyla taltif eden ender insanlardan biriydi.Zaten ondan sonla gelen idareciler, hamasî, kuru ve düzmece lâflardan öteye gidemediler.Atatürk kültür ordusu olarak nitelendirdiði öðretmenleri, milletleri kurtaran gerçek kahramanlar olarak tavsif ediyordu.Millet olmanýn ön þartý olarak görüyordu onlarý:
     “Milletleri kurtaranlar yalnýz ve ancak öðretmenlerdir. Öðretmenden, eðiticiden mahrum bir millet, henüz millet adýný almak yeteneðini kazanmamýþtýr. Ona alelâde bir kütle denir; millet denemez. Bir kütle millet olabilmek için, mutlaka eðiticilere, öðretmenlere muhtaçtýr.”
     Büyük halife Hz.Ali, “Bana bir harf öðretenin kýrk yýl kölesi olurum.” demiþti.Ya bizler, ömrümüzü onlarýn baþ ucunda emirlerine amade olarak geçirsek haklarýný ödeyebilir miyiz?
     Öðretmenler ana kadar þefkatli ve baba kadar otoriterdir.Çünkü eðitimde baþarýnýn sýrrý sevgi,þefkat ve disiplindir.Onlarýn aþkla tutuþan yüreðinin ateþini hissedenler,gelecekte öðretmen olmak isterler Þâir Nejat Sefercioðlu onlarýn bu arzularýna mýsralarýyla tercüman oluyor:
“Ben, öðretmen olmak istiyorum,
Ben, þairimin mýsralarýnda dil
Genç kýzýmýn gergefinde nakýþ nakýþ gül,
Aþýðýmýn sazýnda tel
Öpülesi bir el olmak istiyorum.
Ben, öðretmen olmak istiyorum...

Ben Hakk'a yönelen alýnlarda nur,
Vatan topraklarýný çevreleyen sur,
     Mehmetçiðin göðsünde "iman"
     Gençliðimin damarlarýnda "asil kan"
     Bu zulme eðilmeyen baþ,
     Ben vatan için aðlayan gözlerde yaþ,
     Ben, öðretmen olmak istiyorum.”

Eli öpülesi öðretmenlerimizin bu anlamlý gününü kutlarken, onlarýn daima zihinlerde ve gönüllerde yaþatýlmasý gerektiðini hatýrlatýyorum..Çevresini aydýnlatmak için bir mum misali eriyen ve bütün mesaisini aydýnlýk geleceði inþa etmeye ayýran ve geleceðimizin teminatý olan neslin hamurunu yoðuran bu ilim meþalelerinin manevî huzurunda saygýyla eðiliyorum.
e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com