Çağdaş ve medenî milletler bugünlerinden çok yarınlarını düşünürler.
     “Dün” artık elimizden uçup gitmiştir.
     “Bugün” öyle veya böyle,iyi veya kötü yaşanmakta…
     Ya yarın?...O gelmedi daha.
     Yarını mamur etmek elimizde.
     Onun içindir ki bütün devletler,vatandaşlarına aydınlık ve müreffeh bir yarın kurmanın amansız mücadelesini veriyor.
     Aydınlık yarınlara ulaşmanın da başlıca bir reçetesi var.O da eğitimdir.
     Dünyanın çağdaş ve medenî ülkeleri,bütçelerindeki en büyük payı eğitime ayırıyorlar.
     Eğitimden sonraki öncelikli müessese savunmadır.
     Fakat savunma deyince hemen aklımıza top tüfek gelmesin.
     Günümüzde müthiş bir kültür savaşı yaşanıyor.
     Eskiden “Kalem mi,kılıç mı üstündür?”tartışması çok yapılırdı.
     Bugün kalemin kılıçtan ve onun ifade ettiği bütün modern silahlardan üstün bir konuma sahip olduğu gün gibi ortadadır.
     Hem kalem aynı zamanda bir manevî savunma aracıdır. “Yurt savunmasının en ucuz ve kestirme yolu eğitimden geçer” vecizesi de bunu ifade etmiyor mu?
     Eğitim nasıl vazgeçilmez bir unsursa öğretmen de o derece vazgeçilmez bir unsurdur.
     Bugün modernizmin zirvesindeki Batı ülkelerinde öğretmene çok fazla değer veriliyor.Öğretmenler,gelir grubu en yüksek olan zümreyi oluşturuyorlar.
     Çünkü Batılılar,eğitime harcadıkları yüksek miktardaki meblağları gider olarak değil,geleceğe yatırım olarak görüyorlar.
     Oysa ülkemizdeki öğretmenler gelir grubu en düşük olan zümre içerisinde yer alıyorlar.
     Avrupa’daki öğretmenler hiçbir maddî sıkıntı çekmiyorlar.
     Avrupa öğretmenlerin omuzları üzerinde yükseliyor.
     Türk öğretmeni bütün zorluklara rağmen büyük bir fedakârlıkla o zor vazifesini başarıyla yerine getiriyor.
     Öğretmenlikte fedakârlık esastır.Çünkü geleceğimizin teminatı olan çocuklarımız,onların üstün gayretleriyle yarınlara hazırlanıyorlar.
     Öğretmenler mesleğe ilk başladıklarında çok büyük bir sorumluluk üstleniyorlar. “Öğretmenlik Andı” nı söyleyip yemin ediyorlar.O ant ki,çok yüce sorumlulukları sırtına yüklüyor öğretmenin…Ne diyor aday öğretmenler Öğretmenlik Andı’nda?Dilerseniz bir göz atalım:
     “Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’na,Atatürk inkılap ve ilkelerine,Anayasa’da ifadesini bulan Türk milliyetçiliğine sadakatle bağlı kalacağıma;Türkiye Cumhuriyeti kanunlarını tarafsızlık ve eşitlik ilkelerine bağlı olarak uygulayacağıma;Türk Milleti’nin,millî,ahlâkî,insanî,manevî ve kültürel değerlerini benimseyip,koruyup bunları geliştirmek için çalışacağıma;insan haklarına ve Anayasa’nın temel ilkelerine dayanan millî,demokratik,lâik,sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyeti’ne karşı görev ve sorumluluklarımı bilerek,bunları davranış hâlinde göstereceğime,bütün görevlerimi Türk Millî Eğitimi’nin amaç ve temel ilkelerine uygun olarak yapacağıma,öğrencilerimi bu doğrultuda yetiştireceğime namusum ve şerefim üzerine and içerim.”
     Türk öğretmeni,göreve başlarken yukarıdaki metni okuyarak,burada zikredilen vazifeleri yerine getireceğine namusu ve şerefi üzerine yemin ediyor.
     Bu yeminin içerdiği temel dinamikleri yaşamak ve yaşatmak boynumuzun borcudur.
     Türk Millî Eğitimi’nin neferleri ettikleri bu yeminin üstesinden hakkıyla geliyorlar.Birkaç istisna çıksa da,bu da kural olduğu üzere,kaideyi bozmuyor.
     Türk öğretmenleri, yeminine sadık kaldığı için “eli öpülesi insan” olarak addediyoruz onları…
     Cumhuriyetimiz,fedakâr ve cefakâr öğretmenlerimizin omuzlarında yükselecektir.Bundan hiç kimsenin şüphesi olmasın.
     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com