mesaideyim anne
vefanın son deminde
aşka kilitlenmişim
o fahişe sürgünde

cümlelerim alevden kurşun
gözlerim kalaylı
ıskalamam

dudaklarım mor mor olmuş
aşina soğuktan
çok kasım geçer hayattan
görünmez yokluğum

sayfalarım dolu dolu
göğsümde makaleler
bilinmez yolu

bir çakıl taşı
batmış damağıma
çıkarıp atsam
taşar okyanus


sahillerim koyu kırmızı
yıkamam anne
o nefrete dokunamam

salkım söğüt vücutlar
uzanmış yanıbaşıma
göçmüş hayatın merdiveni
kaçamam, yâren dedik bir defa

sevdiğim yemeği yap bana
bir kaşık al
gülüşümü hatırla

mesaideyim anne
köhne kalabalıklarda
siyah bir lekeyim
oğlunun üzerinde

bekleme
ben gibi gelemem anne
ben gibi gelemem