Sevgi, az bulunan bir þey. Her az bulunan þey gibi, o da elbette çok deðerli. Bu nedenle, eðer ki sevgiyi gördüysen ve gördüðünde onu bulduðuna inandýysan hiç býrakmayacaksýn yakasýný onun. Telaþlanma hemen, zaten sen býraksan da o senin yakaný býrakmayacaktýr. Çünkü bir kere deðerlenmiþtir artýk.

Peki, nasýl mý anlayacaksýn karþýlaþtýðýnda onun sevgi olduðunu? Çok kolay. O kendini çok çabuk tanýtýr sana! Bazen bir masal gibi görünür, bazen de bir öykü gibi. Ýçinde yeterli sayýda kahramanlarý, bir baþý ve sonu olan bir öykü gibi. Güzel ve bir o kadar da çekici olan bu öykü de yavaþça kapanan bir de perde bulunacaktýr.

Elini kalbinin üstüne tuttuðun an hissedilebilecek bir aþka ve ardýndan tutkuya dönüþecek bu sevgi, nefesini týkayacak, sesini kýsacak ve baþ döndürücü cazibesiyle seni sarhoþ da edecek. Ýçinde barýndýrdýðý labirentleriyle mideni bulandýracak, baþýný döndürecek ama çýkýþý bir türlü karþýna çýkarmayacak.

Ýçinde cinayet yerine cinnet barýndýracak. Kenarlarý tozla kaplanmýþ pembe renkli çiçek desenler iþlemeli tehlikesiz bir yolu ve mutlaka ulaþýlamayan "mutlu son"´u da olacaktýr sevginin. Ýlk görüþü, son görüþü yoktur onun. Sadece içindeki boþluðu doldurmayý yakalayan sözleri olacak sevginin. Seni, bazen kenarýndan alacak uçurumun, bazen de içinden çekip çýkaracak. Aðaçlara da baðlayacak seni, çarmýha da gerecek. Bazen, iki mýsra þarký sözüyle girecek gönül pencerenden, bazen de bir demet çiçekten. Mantýðýný silip süpürecek ve senin olan kalbini söküp alacak senden izinsiz.

O zaman, iþte o zaman, öyle alevler yanacak ki içinde, alýp götürecek seni rüzgarýyla bilinmeze. Kül olup yanmaya razý olacaksýn ama, ateþinden alev çýkmayacak. Bir kibritin önemini anlayacaksýn ona sahip olamayacak olsan da.

Uçmaya, gitmeye ve o gidiþte yitmeye karar vereceksin onun rüzgarýyla. Her þeye hazýrsýndýr artýk. Sevgiyle, gidebildiðin yerin de uzaðýna gitmek olmuþtur iþte tek amacýn. Sevginin özgürlüðünde boðulmaya, iþte tam oraya; ebedi aþk ve sýnýrsýz hayatý söz veren yere, kalbinin cennetine!.. Ýçinde bulunan cennete!..

Artýk, sevgin var. Cesur da olabilirsin, güzel de. Dürüst de olabilirsin, bencil de. Gururlu da, olabilirsin kinci de. Ne önemi var?.. Yeter ki için sevgiden kaynaklanan hasret dolu olsun. Yangýnlar yakamaz artýk ruhunu, kimse çizemez bedenini, kimse incitemez düþlerini ve parçalayamaz kalbini.

Ve o an anlarsýn ki, aþka dönüþmüþ sevgiye sahip olmanýn bir tür büyülenme olduðunu. Kalbindeki cennette çalan iki notalýk týnýnýn eþliðindeki dansýn coþkusuyla, daha yükseklere uçarsýn ve sevgi sarhoþluðuyla sýzar kalýrsýn. Bir süre sonra uyandýðýnda içindeki perdeler yanar ve bir masal ya da bir öykü bitiverir en olmadýk yerde. Pembe desenler silinmiþ, tozlarý yalnýz býrakmýþlardýr sonunda.

A.Çitçi