Kendi cümlelerimin içinde çığlık atıyorum ama sesimi duyan olmuyor..…susmanın arifesinde,selam dahi veremiyorum anıların biriktiği o kalabalığa….yardım çığlıklarım akın ederken kulaklarıma,seni özlemenin suskunluğu kaplıyor düşüncelerimi….
Cümlelerim tuzak kuruyor bana…Aslında anlatmak istediğim şeyler başka…..Ama sen bir yerlerden çıkıp giriveriyorsun yüklemlere,noktalanıyorsun yaşanmışlıkları…Özleniyorsun işte…
Soramadım bu gidişin nedenini,kalman için ısrarcı bile olamadım….Savaşamadım belki de,gideceğini bile bile oynadım bu oyunu….
Devrik cümlelerimin kahramanı,sevdiğim son adam..artık yüklemeleri çıkardım hayatımdan…seni sorgulamıyorum,benimkisi yalnızca meraktan…
İstersen hiç cevap da vermeyebilirsin ama,yıllar sonrada olsa dillendirmek istedim satırlarımda…..
Söyle;
Ne olursun Susma Söyle;

Sevmek senin için neden bu kadar zordu?