Bir şehirsin sen uzaklarda...
Kelimelerin arasına düşmüş adın...
Hani nerde...
Nerde bana bakan gözlerin..
Gecenin ardından yürüyorsun..
Sabahlarım ayazlanmış
Bıçak sırtında rüyalarımın,
Dili kemiği yok ki seslensin..
Duyuramaz ki,düşler içinden geçenleri..
Günü gecesi belli olmayan,
Bir denizin efsanesi,
Gözlerinin ne renk olduğunu bilmediğim
Bir şehirsin sen uzaklarda...
Çiziliyor beynimin içinde büyüyen yüzler..
Bir çığlık düşüyor uçurum boyu..
Atlayan kaç kişi var benden habersiz..
Yitirdikçe çoğalıyor içimdeki senlerim.
Dilsizken çözülüyorum harflerinde...
Zaman yazmış tuzakları,
Oynadığımız bu oyunun,
Kaçıncı sahnesine uyak düştü adın..?
Hangi mevsim,yazıyor üç harfi dimağına?
Hangi rüzgar getirecek sesinin bir ucunu?
Umutların askıda kalmış gülüşü,
Ne yazayım sana,
Ne yazayım da içime ayna tutsun kelamlarım..
Cesaretin dili olsa,
Korkusuna söver miydi böylesine derinden...?
Nereden başlamalıyım sana???
Nasıl başlamalıyım??
Yorgun düşersem bir harfinde,
Bekleyebilir misin devamını?
Ucuz tezgahlara düşmüş uykularımın,
Öper misin yüzünden?
Kini nefreti birbirine karıştıran bu kadını,
Çeker misin kendinden?
Hesabına bir kıyamet düşüyor bugün..
Kırık dökük kelamların,bu biçimi olur mu diye sorma sakın
Tarifi mümkün olan ne varsa topladım
Çizgilerim uzadıkça,belirsizlikler sayıca fazlalaştı,
Seni her kelimenin altında aradım
İzin,izimde gizliydi..
Akışında hayatın,ücra bir yalnızlık..
Kolum kanadım kırılmış,yorgun savaşçı...
Attığım her adımda kangren olmuş düşler..
Bildiğim bir sona,
Düşlediğim sana
Birde içimde büyüyen aşka,
El süremiyorum...
Kirletmemek adına,
Yine senden önce gidiyorum..
(Elif TUNÇER) 1 ay oldu anca bitti....2006 haziran
