"Bazen bir mısra yaşamı değiştirir." -Kafka |
|
||||||||||
|
Seni tuttum, yüreğimin en güzel, en gizli, en özel köşesine oturttum. Artık etrafında dönen bir pembe buluttum. Ne zamandı bunlar, nasıldı? İnanki unuttum... Acımasızca geçiyor zaman. Eskisi gibi kalmadı bende aşkın gücü; yaş buldu otuzbeşi. Bazan ortak dostlarımızla karşılaşıyorum, bir otelin barında, ya da restoranında. Neredeyse hepsi evlenmiş, çocukları olmuş boylarınca. Sanırım bir benimle sen kaldık yarım; sen benden uzak, ben senden, nasıl tamamlarım? Zaman zaman biz de karşılaştık. Genellikle alkollü olurdun ve karşıma geçer ağlardın. Durmadan konuşurdun, anlatırdın. Sözü hep dolaştırıp şöhretine getirirdin. Ben hep susardım; anlattıklarının içinde eski seni dinlerdim. Yeni seni dinlemek çok yoruyordu beni, şımarıktın, öteki ünlüler gibi küstahtın, ben yarattım havalarındaydın; ancak bunlarla ilgilenmediğimi de çokiyi biliyordun, beni en iyi sen tanıyordun. Ancak, çok zayıftım sana karşı...Biliyordun... Zaman acımasızca geçmişti, sen gitmiştin, ben bitmiştim, bir turizmdir tutturmuştum; yılın enaz yedi ayını dışarıda geçiriyordum, sana benzemiştim, yerleşik bir düzenim yoktu. Sen, her gece bir otelde biriyle sabahlıyordun; ben bilmediğim bir kentte, tanımadığım bir ülkede bir otel odasında bir başıma kalıyordum; tek farkımız buydu... Dudaklarımda yarılanmış bir şarkı, bitmeyen bir dans, yarılanmış bir ömrün yalnızlık sancısı... Deniz kirlenmişti... Biliyorsun üçşeye tutkunum; üçü de gitti, oldu el. Ki ne varsa en özel yaşantımdaki güzel, gittiler oldular el; gözlerim buğulanır, sen de gittin oldun el... Bir gitar sesine vurgunum, bir dalgaların kumsalı öpüşüne. Bir senin sesine, bir fesleğen kokan nefesine,. Dayanamam narçiçeği yere düşerse; ya bir de rüzgar ters yönden eserse? Ben o zaman ölürüm işte, martılar beni terk edip, giderse... Ben çok güçlüyüm ama, sana karşı çok zayıfım. Narçiçeği yere düşmüştü. Fesleğen kokmuyordu nefesin. Martılar uçmuyordu eskisi gibi. Sesin duyulmuyordu, rüzgar ters yönden esiyordu. Ben, sensizken herşeye küstüm. Narçiçeğinin yere düşmesiyle ben de düştüm... NARÇİÇEĞİ YERE DÜŞTÜ... ERDEN ERKİN...
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © ERDEN ERKİN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |