Martý isimli bir kitap bir zamanlar elden düþmüyordu. Þimdi bile o kitabý okuyup tutkunu olmuþ insanlar var. Bazý okullarda hâlâ öðretmenler öðrencilere ödev olarak veriyor. Nedir bu kitabýn, ‘Martý’nýn sýrrý?

Bir martý, ama sýradan bir martý deðil kiþilikli, adý bile var: Jonathan Livingston. Baþkalarý farklý þekilde yorumlayabilir ama benim için bu sýr en temel fiilde yatýyor: Olmak.

Olmak. Martý Jonathan Livingston’un gözleri var. Çevresini görüyor. Bulutlarý, güneþi, üzerinde uçtuðu köpük köpük dalgalarý, denizi kayalarý görüyor. Bu kadar da deðil; martý Jonathan Livingston’un bilinci var. Kendisine sunulan olanaklarla yetinmiyor. Bir martý ne yapabilir ki, düz uçuþtan ve yiyecek bulmaya çalýþmaktan baþka? “Hayýr! Uçmak her martýnýn yapabileceði bir þeydir. Eðer ben varsam, bundan daha iyi, daha büyük þeyler baþarabilmeliyim. Yalnýz karýn doyurarak yaþanmaz!” Bir martý en çok ne kadar hýzla uçabilir? Bir sayý söyleyebilir misiniz? Saatte þu kadar km hýz yapabilir diyebilir misiniz? Martý Jonathan Livingston da en çok ne kadar hýzla uçabileceðini merak ediyor ve kendini eðitmeðe baþlýyor. Kanatlarýný kýsýp yükseklerden yere doðru pike yapýnca hýzýnýn arttýðýný fark ediyor... “Fark ediyor!”

Kaçýmýz önümüze konan yemeði yemeði reddediyoruz? Dünyayý algýlamak, nefes almak, havayý koklamak, yaþamdan tat almak, sevmek, aðlamak, gülmek, yalnýzca bakmak deðil, baktýðýmýz yeri görmek… Bunlar yaþamýmýzýn, daha çok bilincimizin bize kazandýrdýðý þeyler. Bir gün bunlardan vazgeçmek zorunda kalmak ne acý.

‘Olmak’ýn karþýtý ‘olmamak’týr. Ama olan bir canlýnýn daha sonra olmamasý onun ölmesi anlamýna gelir. Günün birinde hepimiz öleceðiz ve bilincimizi kaybedeceðiz. Olmamýzdan ya da bilincimizi kazanmamýzdan daha önce durum ne ise yine öyle olacak.

Martý Jonathan Livingston yere doðu pike yaparak hýz rekorlarý kýrýyor. Öyle hýzlý, öyle hýzlý oluyor ki günün birinde… kayalara doðru pike yaparken birden her þey deðiþiveriyor. Ýçinde baþka bir güç çoðalýyor. Gördüðü, algýladýðý þeyler ayný olsa da bambaþka bir dünyada buluyor kendini.

Bir martýya istediði gibi uçmakta özgür olduðunu anlatmak ne kadar zor…

Sonra arkadaþý Martý Fletcher ile genç martýlara bildiklerini düþündüklerini anlatmak istiyor. Ama martý topluluðu onlarý dinlemiyor ve saldýrýyorlar. Elde ettikleri yeni becerileriyle kolaylýkla saldýrýdan kurtuluyorlar. “Bir martýya istediði gibi uçmakta özgür olduðunu anlatmak ne kadar zor” diyor martý.

Martýlarýn olduðu bir kentte yaþadýðým için mutluyum. Çalýþtýðým yerde pencereden baktýðým zaman mutlaka birkaç tanesini görüyorum.

Bu kitabýn filmi de yapýlmýþ. Amerikalý þarkýcý Neil Diamond müziklerini yapmýþ. Aþaðýya hoþlanacaðýnýzý umarak linkleri koyuyorum.

http://www.youtube.com/watch?v=MgwlvjQ5lHI&mode=related&search=
http://www.youtube.com/watch?v=cpNw4m5rsYc&mode=related&search=
http://www.youtube.com/watch?v=5TGrsvWoxEs&mode=related&search=
http://www.youtube.com/watch?v=gnJVgXL9Qcc&mode=related&search=

24.Aralýk.2006 Pazar