Nereden başlayacağımızı bildikten sonraki tutukluk
Yerini neye bırakmayı umuyordu?
Geri dönüşümlü duygu durumlarında
Ufak bir dikiş atabilmeyi seçtik
Yaptık da
Kör gözümüzle iyi işler çıkardık
Arkadan birileri bağırdı hep
Oysa balkondan sarkan bir çarşaf da olabilirdik
Değilse neden gözlerimizi diktik

Nereye düştük sonra
Hangi çemberindeydik gökkuşağının
Hangi kuşlar ötüyordu kanlara buladığımız sokaklarda?
Biz hiç mi aynaya bakmadık
Hiç mi sıyrılmadık
Elbiselerimizin çiçeklerinden?!

İçelim dedik bir vakit
Çektik beyaz tenimizden kanımızı
Türk’tük
Ama hep bir şeylerden eksiktik
Sanki hissediyorduk ama
Arkamızdan uzanan
Eldivenleriyle dikerken
Küçücük geniş dudaklarımızı
O sahipsiz alçalan duvarlar
Korkuya yenildik
Bizdik bizi yenen
Başka etiketlerde sergilenen.

Merhaba
Nasılsın?
Diyebilmeyi ne çok istedik
Ne çok direndik dikenli tellerimizde
Serilirken dünümüz bugünümüz
Yarının beşiğinde.

Ve son diyemeyiz
Çünkü unuttuk nereden başladığımızı
Hoşçakallarda saklanırken çakıllı çakallıklar ve
Yarın olurken hani nerde dün gibi tıkanır
Oldu ellerimizde boş kalan çizgiler
Büyüyerek çaysız sessiz sedasız.

-son-

Kesip atınca belkide yüreklenecek
Bitmeyecek olanın süregelişi
Deal?!