Memleket seçim sathý mailine girdi ya artýk! Ortalýk toz duman oldu.
Millet istikbal derdinde, çýkar derdinde.
Ýþte onun için diyorum yað alanýn da bal satanýn da….

Bugün gayýdýp, öz ellerimize getmey istiyirem.
Ýçime od salan ellerimize.
Canýmýn yarýsýný, üreðimi býrahýp geldiðim ellere.
Babamýn, dedemin,nenemin,emimim,dayýmýn yattýðý ellerim.

“Vetenden ayrýlmah gem döðül amma/ Emehtar atalar analar galdý.”

* * *

El deyip keçmey olmaz. Baba yurdudur.
Hanedan yurdudur.
Gönlü de sofrasý da açýh olan insanlarýn yurdudur.
Namertler köprüsünden keçmeyen mertlerin yurdudur.
Açlýðýndan þikayet etmeyenelerin,
Namusundan zerrece taviz vermeyenlerin,
Menfaat üçün baþgalarýnýn gabaðýnda
El pençe divan durmayanlarýn yurdudur.

Keþke men de orya gedeydim, gedeydim orda öleydim.

* * *

Yirmi gözden fazla evimiz varýydý.
Yüz baþa yahýn malýmýz, 300-400 can goyunumuz.
Gapýda dört nöker.
Ev nüfusu, çalýþanlarýn nüfusu 20 den fazlaydý.
Yani her gün yirmiden fazla can doyurdu o gapýda!
Böyüh bir gonað otaðý.
Gonað eysih olmaz.Gonað olmasa gonu gomþu eysih olmaz.
Bayram namazlarý orda gýlýnar,
Meherrem ayýnda 15 gün orda mersiye ohunurdu.
Ýmamýn üçünde, yedisinde,onunda, gýrhýnda orda çöreh verilerdi.
Çöreyin ocaðý batmasýn ganiydi.
Gelen de yeyirdi, geden de.

“Ele mi güven gez / Çýh daðlara güven gez
Ne feleðe bel baðla / Ne dövlete güven gez”

* * *


Kalbayý Selvi nenem.
Sinesinde çarpaz çapraz gardaþ ve oðul daðý olan nenem.
Kurtuluþ savaþý bitip, hudutlar baðlandýktan sonra gardaþý Eli bir
Neçe sefer gelir gedir. Ýrtibatý kesmir bunnarnan.
Lakin çuðulluyullar bu Türkiye’e gedip gelir diye.
Stalin denilen zalimin devri. Sürür bu gardaþý Sibire.
Ölene geder bu dörtlüðü söylerdi:

“Dað üstünde dað olmaz / Tikan üste bað olmaz
Stayalan (Stalin) ölmese / Bu yaralar sað olmaz”

Oysa Stalin çohdan gebermiþdi.


Tendiri galadý mý, iki tehne hamýr eliyerdi.
Buðda unundan çekerdi lavaþlarý, çörehleri.
Balaca balarlarýydýh bizler. Yýðardý bizi aþhanaya.
Tendirin közünün içine düzerdi gartollarý. Gartol kebabý deyerdih.
Ýsdi lavaþýn arasýna ineðin sarý yaðýný yayar, üstüne de o gartol kebabýný goyardý.
Dürmeh eliyer yeyerdih.
Dadý damaðýmdadý hele ki, Kalbayý nenem gele de bir daha bize o dürmeyi vere.
Hacý dedem irehmettih ya bir mal ya da bir goyun kesende, aþhana da
Kemer ocaðýn baýna yýðýlardýh ahþamýn alaca garanlýðýnda.
Kalbayý nenem bize çöreh eðiþinde kebap çekeceh.

Çöreh, sofra, merhemet, sehavet sahabýydý nenem.
Alt terefimizde ki gomþularýmýz fegir-fugaraydýlar.
Gucað gucað doldurar onalaraçöreh, aþ vererdi.
Heç kimin döðüþüne davasýna rýza görsetmezdi.
“ Oðul, ganý gannan yumazlar, ganý suynan yuyallar” deyerdi.
Bize öðüt nesihet eliyerdi. Ne mektep görmüþdü ne medrese!
Amma “ Öl Kalbayý Selbi öl, ki eðer sözü boðazýndan boðum
boðum piþirip çýhartmasan” deyecek geder bilgeydi.

“ Ele mi o güneyler / O guzeyler, o güneyler
Hesretler gavuþanda / Bayramýn o gün eyler”

* * *
Anamýn çoh toyuh cücesi olardý.
Ýki üç toyuh birden yatýrardý kürke.
Evin içi, kapý baca toyuh cüce doluydu.
Koçköylü satançý Nejmeddin, bize gonah gelip, gonað otaðýnda oturur.
Gapý açýh galýp ki bir anaç toyuh, dalýnda da 20-30 cüce girdi otaðýn içine.
Men de 14-15 yaþlarýnda uþaðam. Gahdým, cücelerin ortasýndan hoppanýp
keçecem ki çay getirim gonaða. Dayanabilmedi kiþi:

- Eye gede, nagayreersen? Cücenin kýçesini gýrajýsan….

Cücenin kýçesini gýrmah ne sözdü ay atasý irehmettih.
Evimizi yýhtým, ocaðýmýzý söndürdüm.

* * *


Toy meclisleri gurulardý.
Meclis deyip keçmeyin. Edep erkan yeriydi.
Mektep medrese görmemiþ ama yol görmüþ, yordam bilen nece akillerin
bulunduðu bire okul kimiydiler.
Saygý, hörmet ehsih olmazdý.
Gençler, gelinler gýzlar bir baþga mekanda davul zurna ile oynar,
böyühler, attýlar toy meclisinde oturallar ve aþýk dinliyerdiler.
Aþýk Mehmet Hicrani, meclisin ortasýnda döþünde sazý cevelan eliyirdi.
Ya Kerem ile Aslý hekayesini annadar ya da Þeyhi Senan.

Divan ile baþlýyar, zarýncý,atüstü,hoþdamak, yanýk kerem, kesik kerem,
süsenberi, çýldýr gözellemesi, göhçe gözellemesi makamlarýnda ohuyardý.

“ Cebel oynar a bala dað üstüne dað düþtü
Þita vurdu ara yere çað düþtü
Bel büküldü saçlarýma að düþtü
Adam gardaþýný bele mi arar”

“ Ziyathan oðluydum gence beyiydim / Aslý etti her gelene gul meni”

Veya Azerbaycan'ýn Rus istilasý zamanýnda, Rus devletine baþgaldýran
halk gahramaný Kaçak Nebi'in özütek Koçak hanýmý Hacer Hanýmýn aðzýndan:

Nebim gezir Gazahlý'nýn elinde
Aynalý elinde, geme belinde
Ay Nebim galdým düþmanlarýn elinde

Gelesen gelesen ay Kaçak Nebim
Haceri özünden çoh goçah Nebim

Nebimin býðlarý eþme eþmedi
Papaðý gülleden delih deþmedi
Nebimin atýný heç at keçmedi

Gelesen gelesen ay nadan Nebim
Urusu yerinden oynadan Nebim

Aynalýyý ol direhden endirdim
Endirdim de sol gol üste mindirdim
Bir naçalnik oniki saldat öldürdüm

Gelesen gelesen ay Kaçak Nebim
Haceri özünden çoh koçah Nebim

Gazamat isdidi Nebim yatabilmirem
Gollarým Baðlýdý açabilmirem
Saldat gapýdadý gaçabilmirem

Gelesen gelesen ay nadan Nebim
Divaný yerinden oynadan Nebim


Dilan'lý Muðdet çýhardý meclisin bir saatinde.
Muðallit adamýydý. Naygaraydý.
En çoh Kürtleri taðlit eliyerdi.
Tatýydý, terekemesiydi.Herkes alardý öz payýna tüþeni.

“ Eye can, bizim Ýsmeyil ahþam gonaðlýða gedip gomþuya.
Gece bir vahta geder oturar sonra gaha ki evine gayýda.
Tam da tüþman sahabý aðaýnýn çeperinin yanýnnan keçende, bunun
garnýna bir aðrý tüþür kü sormayýn. Bahýrki eve çata bilmeyecek.
Þalvarýn baðýný açýf ele oryaca oturmað istiyir.
Aða da gece garanlýðýnda saðý solu gözlüyürkü nece ola tüþman geler.
Bahýrki çeperin dibinde bir garaltý var. Baðýrýr uþahlarýna :
- Eye alýn silahlarý, çeper divinde adam var. Oddoyun.
Ýsmeyil bahýrki posdu deldireceh. Baþlýyýr baðýrmaða:
- Gurvan oloom ay aða. Adam madam döyülem. Nevi’yilin
Ýsmeyil’em. Mazarratdanmýþam, sýçeerem.

- Eye tatdar hoþunuza getti ele? Ahý Meþedi lelen de Isfahan’dan
bir gümüþ ahdafa gýðýrdýfdý.

- Ahdafanýn yeyesi kimdi ay Muðdet?
- Men nebilim men eye. Yeyesinin de senin de… Otu ottuðun yerde
felan feþmekan oðlu.

* * *

Hayýflanýram ki öz özüme, çoh hayýflanýram.
Deyirem ki öz özüme:
- Keþke men de Þehriyar kimi bir böyüh þair olaydým.
Öyküneydim Heydar Baba’ya…
Gedeydim geriye, bunarýn hamýsýný hece hece þiire tökeydim.

Gitti o büyüklerimiz birer birer.

“Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden / Bir çok seneler geçti dönen yok seferinden.”