Yýllar önce bir koltuk kahvesinde, halk filozofu tabir edeceðimiz cinsten bir vatandaþýn söylediði bir söz; seçim sathý mailine girmiþ bir ülkenin vatandaþý olarak kalemi elimize almamýza vesile oldu. Bilirsiniz, Anadolu’da seçim nabzýnýn tutulduðu ve seçimle ilgili yorumlarýn yapýldýðý mekânlardan biri de kahvehânelerdir. Eskiden Kýraathâne iþlevi gören bu yerler þimdilerde sigara dumanýndan geçilmeyen, “al papazý ver kýzý” türünden etkinliklerin kol gezdiði yerler olsa da ülkenin siyasî ve ekonomik durumu ile ilgili düþüncelerin yorumlarýn en çok konuþulduðu yer olma özelliðini hâlâ korumaktalar.

Yukarýda da ifade ettiðim gibi, yýllar önce bir koltuk kahvesinde çay içerken, bir yandan da yapýlan sohbete kulak misafiri oluyordum. Sohbetin konusu da Türkiye’de iþsizlik meselesi üzerine idi. Sohbete katýlanlardan birisi, “Kardeþim bu memlekette iþsizlik sorunu yok . Affedersiniz eþek bokunu boyayýp ipe dizin satýlýða çýkarýn müþteri bulursunuz.” diyordu.
Ýþte o vatandaþýn önerisini tek kaale alan bizim siyaset erbabý kiþilerimizdir diye düþünüyorum. Ben sâde bir vatandaþ olarak yýllardýr gözlemliyorum, her seçim sonrasý iktidara gelen partinin yandaþlarý devlet ihalelerinden pay alma telaþýna düþmenin heyecen ve coþkusunu yaþýyorlar. Parsayý toplayan topluyor. Yükünü tutan tutuyor. Sade vatandaþa düþen ýrgatlýk, rençberlik, hamallýk.

Zaten Türkiye’de iktidarlar tahtaravalli gibi . Bir seçimde ala boyayanlar, öteki seçimde mora boyayanlar iktidara geliyor. Olan vatandaþa oluyor. Hani bir söz var: “hafýzayý beþer nisyân ile mâlüldür.” Biz çok çabuk unutan bir insan topluluðuyuz. Zaten nisyân ve insan kelimeleri birbirine uzak deðil. Bugün muhalefette baðýranlar dört yýl önce icraatýn baþýndaydýlar. Þikayetler yine aynýydý beklide daha fazlasý vardý. Bugünkü medya yine vatandaþý haberlerle aydýnlatýyordu (!) Anayasa kitapçýðý fýrlatýlýyor, dolar anýnda fýrlýyordu. "Kör ölür badem gözlü olur." misali, Þimdi yere göðe sýðdýramadýklarýmýzýn hâllerini çabucak unuttuk. Bana sorarsanýz (Öyle bir mecburiyetiniz yok!) “Al birini vur ötekine” demekten baþka söz bilmem. Men cahilem . Men garibem. Ne hortumcu dayým var, ne hortumlayan yakýným.

Ala boyayýp satan gitsin, mora boyayýp satan gelsin. Nasrettin Hoca’nýn tâbiriyle “ Ne tarafa dönerseniz dönün deliðin biri öbür tarafta kalýyor.” Ya da erbab-ý siyaset, sâde vatandaþa "Allý verelim, sarýlý verelim, morlu verelim, açýksa koyu verelim." diye renk vermeden renk tercihi özgürlüðü tanýyor(!)
Ankara,26.06.2007 Ýbrahim KÝLÝK