Her şeyin teorisi olarak nitelendirilen ve henüz tamamlanmamış olan bir fizik (matematikte diyebiliriz) bahsedeceğim. Bu teori ile ilgili bilimsel (karmaşık) açıklamaları nette merak edenler bulabilir. Ben daha genel şablonu ile işin daha çok felsefesi ile ilgili konuşacağım. Aslına bakarsanız şöyle konuşacağım böyle konuşacağım diye geleceğimi ipotek altına almakta doğru değil. En iyisi kafama göre takılacağım.

1.     Bu M teorisi ile niye uğraşalım?Bize ne diyor?

Bu m teorisi 11 boyutlu bir evren modelinden bahsediyor. (bahseden kim? Mahallenin delisi “ Hawking”) bizim ise iki boyutlu evren içinde yaşadığımızı ve üç boyutlu evrenin gölgesi olduğumuzu

2.     Yani bu adam bize siz adam değilsiniz sadece gölgesiniz mi diyor?

Bu sorunun cevabı hem evet, hem hayır. (kuantum fiziği ile ilgili hangi sorunun net bir cevabı var ki zaten.) Kendinizden anladığınız şey sadece bu boyuttaki kendinizse, evet gölgesiniz. Ama kendiden anladığınız şey, eşizlerinizle birlikte bir bütünlükse, hayır.

3.     Abi kafa karıştırmadan açık seçik anlatacağım diyordun, iyice kafamızı karıştırdın. Sen en iyisi bize önce işin aslını bir söyle?

İşin özü şu; Malumunuz, büyük patlama (big bang) den önce bilime göre her şeye tek bir noktaydı. Bu tek nokta büyük bir enerji ile patladıktan sonra açılmaya başladı. Bu açılmada dört bran (membran’ın kısaltılması. Ben kısaltmadım. El alem böyle kullanıyor) açıldı. “ zaman + en, boy yükseklik” kalan yedi bran ise açılmadı. Evrenin tüm parçacıklarında birbirine sarılmış sicim olarak kaldı.

4.     Bu bran (membran desen dilin şişer dimi? Kısaltma yapmış birde) dediğin şey nedir? İn midir cin midir?

Bu bran dediğimiz şey, boyuttur. Hem çok küçük hem çok büyük bir şey. (kuantumun bu belirsizliği beni öldürecek bir gün) Küçük çünkü, bir bran’ın büyüklüğünü bir atom’un büyüklüğü ile karşılaştırmak, bir atom’un büyüklüğünü evrenin büyüklüğü ile karşılaştırmaya benzer.

“uf be çook küçük bir naneymiş”

ama bu küçük şey, uyun enerjiyi bulduğunda bir evren olabilecek potansiyelde. Daha doğrusu evrenin boyutu.

5.     iyice karıştı her şey. Konuya olan ilgimi de kaybetmeye başladım. İlginç bir şeyler söyle de okumaya devam edeyim. Ben hala bir halt anlamadım?

Hepinizin başına gelmiştir. Yaşarken bir anı daha önce yaşadığınız hissi (dejavu) yahut birini ilk kez gördüğünüz halde daha önce tanıyor olduğunuzu zannetmeniz. Bir telefon çaldığında kim olduğu tahmin etmeniz. Başınıza yada sevdiklerinizin başına kötü bir şey gelmeden önce içinizin sıkıldığını hissetmeniz. Bunları hepimiz yaşamışızdır. Peki bunların nasıl olduğunu, açıklayan (parapsikolojik olmayan) bir teori ile karşılaştınız mı?

“hayır”
Şuan işte bununla karşı karşıyasınız.

6.     Hah şimdi oldu. O zaman konuş bakalım nasıl oluyormuş?

Şöyle; bu teoriye göre evrenin hologramik bir yapısı var. Yani her parça bütüne ait bilgi taşıyor. Bu yüzden bizler kimi anlarda diğer boyutlara atlama yapabildiğimiz için, bütüne ait bilgilerden hissi olarak yararlanabiliyoruz. Yani aslına bakarsanız tanıdığımız herkesi tanımadan önce zaten tanıyoruz. Başımıza bir şey gelmeden önce bunu zaten biliyoruz. Ama bildiğimizi bilmiyoruz. Bu teori (matematiksel olarak ispatlanmış diyorlar ben görmedim. Görsem de anlayamam o karmaşık matematiği) bize her şeyi bildiğimiz bildiriyor. Fakat neler bildiğimizi bildirmiyor. Tek yaptığı her şeyi bildiğimizi ispatlıyor.

“hmm, enteresan bir şeymiş!”

Çook, dahası da var. Fakat şimdilik bu kadar. Ben anlatmaya devam edeceğim.

“Bekliyoruz abi, biraz bilim kurgu gibi duruyor ama yinede merak uyandıran konular bunlar.”