Bir düþ gördüm, suya yazdým.

Sorma bana suya yazýlýr mý, yazýlsada su da durur mu diye. Bir gün bir yerde duymuþtum. Zaman ve mekan hatýrlamýyorum, bir aðýz sadece bir aðýz, “söz, uçar gider” diyordu. Oysa ben söz’lere hep çok inanýrým. Söz uçup gitmez. Söz kalýr, söz her þeydir hatta. Söz uçmadýðýna göre, suya yazýlan da silinmez. Çocukça oldu ama öyle. Hem zaten biliyor musun en masum ve en çok tutulan söz ler, çocukça söz lerdir. Hem benim içimde büyümeyen bir çocuk var. Ve o çocuk verdiði söz leri tutar. Yazdýðý da silinmez.
Sözlerini yazar çünkü sadece. O yüzden suya yazdým, çokta güzel oldu. O deli gibi akan ýrmaklarda, o sözü yazdýðým su, o kadar dingin ki, o kadar berrak ki tarifsiz ve tanýmsýz iþte.
Güzel yani.
Tabi yazdýðým sözün silinmezliði; gördüðüm düþün güzelliðinden ve o güzelliðin gücünden kaynaklý aslýnda. Bana sadece söz vermek ve yazmak düþtü. Suya yazmamýn sebebi ise zamanýn çok hýzlý aktýðýný gösteren en güzel þeyin suyun akýþý olduðuna inanmamdýr. Suya ve zamana yazmak. Suyun akmamasý, zamanýn durmasý.

Yani sen, sadece sen, hep sen.

Benim en sevdiðim söz senden duyduðum ben'dir.
Hep yinelediðim söz sana koyduðum ben'dir.
Ýyi olmak adýna bilgiç olmak istemem,
Seni senlediðim söz, bir -bir oyduðum ben'dir

Düþler ve þiirler.

En güzel þiirler, en güzel düþlere yazýlmýþtýr. Çünkü düþler masumdur, çünkü düþler yaþanmayandýr, þiirlerinde ilhamý bu düþlerdir. Düþlenene yazýlýr en güzel þiirler. Düþlenen bilmez bile. Çok uzaktýr düþlenene suya yazýlan þiirler. O yüzden asla silinmez ve aþkýn tarihinde birer milad olurlar. Ve bir gün onlarý bir baþka kör aþýk keþfeder, düþlere dalar.
Yine bir aþkýn tarihi yazýlýyordur bir yerlerde. Aþýk, düþüne okur o þiirleri ve aðlar. Göz yaþlarý, aþkýn tarihine damlar ve…


Ben yoksam, biliyorum, ben sende yokuz..
Sen yoksan, biliyorum, sen bende yokuz..
Ve de gözlerimizde bir o ýþýk.. ki..
O yoksa, biliyorum, biz bizde yokuz

Aþkýn olmazsa olmazý, düþlerin yaþanýlabilirliði.

yani sen elmayý seviyorsun diye
elmanýn da seni sevmesi þart mý?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artýk
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliðinden?

Aþýk ne kaybedebilir ki?

Onun düþleri var nasýlsa. Aþkýnýn yüzü kaybolur sadece. Ama düþleri vardýr, onlara kimse dokunamaz, onlarý kimse kirletemez.

Aþýk olunan bile. O sadece bilmez, bilemez. Bilmemeli de belki. Asla bilmemeli. Yüzü olacaksa aþkýn, bunu anlamalý. Geçerken yanýndan, anlamsýz heyecanlanmalý. Durmalý, irkilmeli, içi geçmeli. Özlemeli bilmediði aþýðýný. Dalýp gitmeli, o hayali anlamaya çalýþýrken.
Ýstemeli. Ýstemeli ve arayýp bulmalý. Çýkarmalý aþýðýný ve aþký o kör kuyudan. Gel demeli, sarýl bana, kaldýr kafaný ve bana bak demeli. Akan gözyaþlarýný silmeli, ve görmeli.
Yüzü olacaksa bu aþkýn.

Bir baþka þairin dediði gibi “ölümdür yaþanan tek baþýna, aþk iki kiþiliktir.”
Ölmesine izin vermemeli aþkýn ve o güzel düþ yaþanmalý, gerçek olmalý.
Aþkýn tarihi deðilse de, tarifi deðiþmeli.

Düþümü yaþamak istiyorum.

Daha görmeden, tanýmadan kurduðum düþümü artýk yaþamak istiyorum. Biliyorum çok güzel olacak.
Sen, diyeceðim ona sen. Aþýk olunansýn. Bunu biliyor musun?
Bakacak gözlerime o güzel buðulu gözlerinin en masum bakýþýyla.
Sen diyeceðim aþksýn. Sana aþýðým ben. Düþlerime gel, orada kal ey peri.


Bu bakýþ seni görmek içindir.
Senden baþka birþey var mý..
Denizlere bakýyorum, denizlere..
Denizler bu kadar mý..
Bakýyorum baþka þeyler göreyim diye..
Tabiat ezilip büzülüyor karþýmda.
Manzaralarýn ömrü birer saniye
Bulutlar ayaðýmýn dibinde, sen baþýmda.
Yýldýzlara bakýyorum, yýldýzlara..
Bir sen varsýn benimle bakan.
Ne oldu diyorum, öteki insanlara..
Hani sözleri vardý, hayatý aydýnlatan.