Sensizlikler içinde yol alýyorum

Gece karanlýk, ellerim üþüyor

Gözlerim dolu, dolu

Yokluðun, sanki bir düþ

Ansýzýn bastýran,yaðmurlar da ýslanýyorum.

Tenimi saran rüzgarý, sen sanýp hayat buluyorum

bütün ömrümüm en yalnýzlýk gecelerinde sen,

Hayallerle, pencereden uçup giden yine sen!

Karanlýklar ardýndan doðar, sandýðým güneþim,

Þimdi kýzýllýðýn ardýndan;

Yaðmurlarým ve gökkuþaðýmsýn desem..

Sensizlikler içinde Yol alýrken;

Yazdýðým kelimeler de bulurum seni,

Zaman acýmasýz

zaman sensiz gelip geçti.

Gülüþlerim sensiz,

Haykýrýþlarým sensizdi

Bakýþlarým hep boþ bomboþ

Grubun kýzýllýðý hep var

Mevsim hep bahar sanýyorum

Günlerim böyle geçiyor

Yazýlarým hep sana,

Seslenmelerim hep sana

Duyamadýn duyuramadým sesimi

Yalnýzlýðým hep BANA







AYSUN. PAKSOY@GMAIL.COM