Yüklenmiş sanki sevdalar bir uçağın kargosunda
Yıkılmış sanki ağaçlar gibi insanlar rüzgarın nefesinden
ve ortalıkta kırık dökük hayatlar;
Yıpranmış
Yaşlanmış tükenmişlikler
Neyi kimi, neden nerede arıyorlar?
Sabah olunca akşamı, akşam olunca sabahı bekliyorlar
Yalnızlık arkadaşları,
Umutsuzluklar ekmekleri
Ve gözyaşlarını, katık etmişler
Yüklemişler sevgileri aşkları uçağın kargosunda göndermişler
Dudaklarında eski bildik bir şarkı
gece karanlık sokak lambalar yanık
Nerede eski bekçi ıslakları
Yerini almış polis sirenleri
Hafiften bir yağmur başlıyor
Kırık dökük yıpranmış hayatların üstüne
Yalnız insanlar ve hala yollarda
Sanki eş ruhlarını arıyorlar
Konuşabilsek keşke birbirlerimizle
Tükendi bitti gücüm kalmadı söylemeden
daha çok geç olmadan oysa demir alanlar çoktan gitmiş
Avucumuzda sevgi tohumları
Bulursak verimli toprak yeşeririmi?
Suları verip büyütebilir miyiz?
Sevgi aşk denen o güzel duyguyu
yeniden yaşatabilir miyiz?
Yarım kalmış şiirleri tamamlayabilir miyiz?
Yaşanmamış gençliği yeniden yaşatabilir miyiz
Öylesine tükenmiş ki
Başlasak bir yerden koşmaya yetişebilir miyiz?
Tükenen HAYATLARA
Aysun .Paksoy@gmail.com
