Yönetmen     Zeki Demirkubuz

Senaryo     Zeki Demirkubuz

Filmin Türü      Drama
Orijinal Adý     Kader
Yapým Yýlý     2006
Yapým Ülkesi     Türkiye, Yunanistan
Filmin Süresi     103 dakika
Resmi Sitesi     www.demirkubuz.com


Oyuncular      Ufuk Bayraktar
Vildan Atasever
Engin Akyürek
Müge Ulusoy
Ozan Bilen
Settar Tanrýöðen
Erkan Can
Mustafa Uzunyýlmaz
Güzin Alkan
Hikmet Demir
Gönül Çalgan

Görüntü Yönetmeni      Zeki Demirkubuz

Müzik      Edward Artemiev

Ses      Ýsmail Karadaþ


Film bir devam filmi olarak lanse edildi, daha doðrusu çekilmiþ bir filmin baþlangýç filmi.
Masumiyet’i izlemedim. Benim için bu anlamda farklý bir deneyim oldu. Öncelikle izlemeden düþüncelerimi yazayým sonrasýnda “Masumiyet” filmini de katýp bir yazý da onun için yazarým diye düþünüyorum.
Bir aþk filminden önce, hayatýn filmi diyebilirim “Kader” için. Belki herkesin yaþadýðý hayata benzer bir hayat deðil ama, bir çok insanýn yaþadýklarýna çok yakýn bir film. Belki de filmin bu kadar sevilmesinin en önemli nedenlerinden biri bu.
Kaderin etrafýnda dönen olaylar kulun niyetince verilir.
Tasavvuf inancýna göre:
Neden olmadý denemeyeceði gibi nasýl oldu da denmez.
Olaylar niyetin olgunluðunu kulun hamlýðýný bildirir.
Konuþan da O, konuþturan da bize ne düþer.
Ayaðýna takýlan takýlacak olan her taþ hak yolunun halidir.
Hayýr bekleyen hayýrla, þer bekleyen þerle karþýlaþýr, ne var ki, þer denen de kulun yorumudur.
Gördüðüm cezaya layýk mýyým demeyin olaylarý ceza diye görmeyin
Olaylara deðil dolaylara kati konuþ, olay hakkýndýr dolay sana verdiði olay yazýlan dolay sana verilen
Olaylar kulun yönüne göre görülür.
Gereken gerektiði günde olur

Deniz dalgaya meyyal ise yelkeni denersin, sakin oldukta küreðe dönersin; demek ki olaylar sana deðil, sen olaylarda kendine yön vereceksin

Film kurgusunda her ne kadar “kader” olgusuyla ilgili fazla bir þey hissetmiyorsak, Bekir’in final konuþmasýnda “kader” olgusunu, filmin tam orta yerine oturtabiliyoruz.

Filmin konusuna gelince:

Bekir orta halli bir ailenin tek oðlu, sessiz ve sakin bir çocuktur. Anne ve babasý Bekir’e karþý anlayýþlýdýr, fakat çok ilgili deðillerdir. Babasý, Bekir’e bir mobilya maðazasý açmýþtýr, fakat hayatta pek amacý olmayan Bekir, günlerini mobilya dükkânýnda miskinlik yaparak geçirmektedir. Uyuþmuþ bir dünyaya hapsolmuþ gibidir Bekir, uyuþukluðu akþamlarý iki arkadaþýyla beraber çýktýðý kahvehane muhabbetiyle azalýr gibi olmaktadýr, bu da aslýnda olaylarýn sýradan olaðanlýðýnda, Bekir’in uyuþuk hayatýndaki, R.E.M. uykusunun bir diðer hali gibidir.

Uður, Bekir ile ayný mahallede yaþamaktadýr, nedense Bekir’in tüm arkadaþlarýnýn tanýdýðý, Bekir’in o uyuþuk dünyasýnda belki de bakmayý aklýna bile getirmediði haylaz, þýmarýk, dobra, alaycý, kýz çocuðudur. Mobilya maðazasýna geldiðinde tanýþýr, Uður ve Bekir; ancak fotoðraflarýný unutur maðazada. Zaten Bekir’in aklýna girmesi fotoðraflarýna bakarken olur. O uyuþuk hayatýndaki uyanma nedenidir Uður. Çünkü baþka bir hayata ait gibidir, bir baþkaldýrýdýr, bir isyandýr Uður. Bekir’den çok farklý, mahallenin en azýlý adamýyla aþk yaþayan bir asidir, belki de Bekir’in olmak istediði þeydir.

Uður’un uðruna hayattan kaçýp her þeyini onun için vereceði Zagor, gözünü kýrpmadan adam öldürebilen mahallenin korkulan adamýdýr. Uður’un ömrü Zagor’un hapishaneden çýkmasýný beklemekle geçmektedir. Hapisten çýktýðý ilk gece bir adam daha öldürerek Uður’la birlikte kaçan Zagor, beraberinde bilmeden Uður’dan dolayý Bekir’i de sürükleyecektir.

Cevat, Uður’un annesinin aþýðý hem Uður’un yatalak babasýna bakan, hem kardeþi Kudret’i kollayan, hem de içten içe Uður’a yakýn olma çabalarý besleyen mahallenin býçkýn delikanlýsýdýr.

Uður’un annesi, felçli kocasýný terk etmeyecek kadar asil; ayný zamanda, çocuklarý, kocasý seviþme seslerini duyduðu halde Cevat’la yatmaktan çekinmeyecek kadar Cevat’a aþýk bir kadýn.

Kudret, Uður’un erkek kardeþi ve uðrunda cinayet iþlenmesine neden olacak kahvehanede çaycýlýk yapan, sübyancýlarýn av niyetiyle baktýðý bir çocuk.

Emine, Bekir’in sabreden, seven ve beklemekte baþka çaresi olmadýðýný düþünen “belki kocam gitmekten vazgeçer” bir çocuk daha yapayým diye ikinci çocuðunu da yapacak kadar umutsuz karýsý. Bir yandan bu kadar sabrederken diðer yandan “yemek hazýr” ve “bugün hava soðudu” cümlelerinden baþka cümleler kurmayan, iletiþim sorunu olan kocasýnýn gerçek anlamda kendine baðlamak için yaptýðý çabanýn yeterli olacaðýný düþünen ama diðer yandan kocasý kurduðu sofraya gelmedi diye sinirlenip, kocasýný iyice evden uzaklaþtýracak bir kaybeden aslýnda.

Zaman arabalardan anlaþýldýðý üzere 80-90 arasý görünüyor ama bir yandan da cep telefonu kullanýlýyor, bir sahnesinde bu filmin devam filmi olan Masumiyet izleniyor, bunun için zaman geçiþleri tamamen izleyicinin filmi izleme zamaný diye de adlandýrýlabilir. Televizyon dizisi “Kadýn Ýsterse” sesleri geliyor arkadan. Yönetmen filmde birçok yerde TV sesini kullanmýþ, en çok Haluk Bilginer’in “orospu orospu” diye baðýran sesi aklýmda

Yer, Ýstanbul’un kenar mahallelerinden biri ve yurdun birçok ili.

Filmi izlerken kurgusal açýdan kopukluk varmýþ gibi hissedilse de film bittikten sonra bu duygudan eser kalmýyor ve izleyicinin filmden kopmasýna izin verilmiyor.

Her þey Bekir’in dükkânýna Uður’un gelmesiyle baþlýyor. Bekir’in o üzerindeki o uyku halinin yok olmasý, Uður’un dükkâna gelip, fotoðraflarýný yanlýþlýkla býrakmasýyla baþlýyor. Uður’un fotoðraflarýyla bir gece geçiren Bekir, kafasýnda Uður’a hangi anlamlarý yüklüyor bilinmez ama sonrasýnda Uðura âþýk olarak uyanýyor. O uyanýþ sonrasýysa ömrü Uður’un peþinden oradan oraya sürüklenmekle geçiyor.

Filmin ilk 40 dakikasýndan sonra Bekir’deki inanýlmaz deðiþimi görüyoruz ve yönetmenin filmi çekim sýrasýnda dört mevsimi ve akan yýllarý seyirciye sunuþundaki usta sahneleri, Bekir’in mazbut biriyken birden pavyonlarda racon kesen delikanlýya dönüþmesinin bir tünelden geçiþiyle beraber anlatmasýný izliyoruz. Bekir o kadar büyürken ne hikmetse Uður sanki hep ayný yaþta kalýyor, ne saç rengi deðiþiyor ne saç kesimi ve hatta ne de tavýrlarý. Bu arada Bekir evleniyor, iki çocuk sahibi oluyor ama hiçbir zaman kendini ne bir baba, ne de bir koca olarak görmüyor. Ýlk kez daha 4 aylýk evliyken hamile karýsýný terk ederek Uður’un peþinden Ýzmir’e gidiyor ve geri dönüþü Bekir’in adamý tarafýndan vurulmasý sonrasý yaklaþýk 8-9 ay sonra oluyor ve sonra ömrü il il Uður’un peþinden koþmakla geçiyor.

Uður her ne kadar Zagor’a aþýk ve onu hayatýnýn merkezine oturtmuþ olsa da, bir pervane gibi ateþe doðru koþturmakla geçse de ömrü Bekir’in hayatýndan gitmesini istemiyor. Bunu, Zagor’la olan fotoðrafýyla beraber, Bekir’le olan fotoðrafýný baþucuna veya duvarýnýn baþköþesine yerleþtirmesinden anlýyoruz. Filmde Zagor iki sahnede görülüyor ve sonrasý muamma. Ýþin garibi öncesi de muamma, Uður’la Zagor nasýl tanýþmýþ, aþklarý bu kadar depreþecek neler geçirmiþ bilemiyoruz, seyirci bu konuda kýsýr kalýyor. Yönetmenin özellikle bir tek sahnede bile Uður’un Zagor’u ziyaret sahneleri koymamasýnýn özel bir nedeni var mýdýr bilinmez ama ben Uður Zagor aþkýný yaþayamadým filmde. Bir tek aþk vardý o da Bekir’in Uður’a duyduðu ve asla vazgeçemeyeceðini söylediði aþký ve hatta final cümlesi olan “bu âlemde herkesin inandýðý bir þey varsa, benimki de sensin” repliðiyle de biz seyircinin beynine yerleþtiriyor bunu.

Film bittiðinde içinizde oluþan garip hüzün dalgasýna engel olamýyorsunuz. Sonrasýnda da sürekli Bekir’i düþünür buluyorsunuz kendinizi. Filmde Bekir rolünü oynayan Ufuk Bayraktar’ý film boyunca deðiþen mevsimlerle birlikte –ki bu konuda kesinlikle yönetmeni kutluyorum-oyunculuk açýsýndan geliþmesine tanýk oluyorsunuz, hele Ýzmir’deki bank sahnesinde Uður’la konuþurken, “oynamýyor yaþýyor” diyorsunuz. Bunun dýþýnda yine ayný bank sahnesinde Vildan Atasever’i baþarýlý buldum, özellikle çekip gitme sahnesinde, ama onun dýþýnda genel çerçevede oyunculuðunun vasatýn üstüne çýkmadýðý da bir gerçek.

Ufak olmasýna raðmen rollerinin, Settar Tanrýöðen, Müge Ulusoy ve Erkan Can rollerinde tam anlamýyla göz dolduruyor. “Uçurtmayý Vurmasýnlar” filmindeki Ozan’ý bu filmde Zagor olarak izledik, daha fazla sahnede görmeyi umardým.







Film 2006 Antalya Altýn Portakal Film Festivali’nde En Ýyi Film, Ufuk Bayraktar Jüri Özel Ödülü’nü, 2007 yýlýnda Uluslar arasý Ýstanbul Film Festivali’nde En Ýyi Aktör Ödülü’nü Ufuk Bayraktar Takva’daki rolüyle Erkan Can ile birlikte, En Ýyi Yönetmen Ödülü’nü Zeki Demirkubuz; 2007 yýlýnda Ankara Film Festivali’nde, En Ýyi Kadýn Oyuncu Vildan Atasever, En Ýyi Yardýmcý Kadýn Oyuncu Müge Ulusoy, En iyi Yönetmen Ödülü’nü Zeki Demirkubuz; yine 2007 yýlýnda Nuremberg Film Festivali’nde Seyirci En Ýyi Film Ödülü’nü ve En Ýyi Film Ödülü’nü kazanmýþtýr.

Ýyi seyirler.

reyan yüksel