Kaç zamandır sevemedim seni,
Sevemediğim gibi söyliyemiyorum da sevdiğimi
Aklımda uzak, henüz şehirleşmemiş bir köy,
aşkın bende
Yüreğim, aklımın hep bir adım gerisinde...

Uzanamadım kaç zamandır ellerine,
Dokunamadım tek bir tel saçına bile,
Öğrenebilseydim yürek ağrılarını silebilmeyi
bilirdim, çok geç olmadan
Bana serçe parmağının yetebileceğini
Sen gelmesende!....

Hep başka baharlar bekledim ben,
Kapadım kalbime giden tüm kapıları
Kocaman hayallerimden derlediğim,
Şu ucuz kilitlerle,
Ve beni bırakıp gittiğin şu sonbahar günü
Bir kere daha yenildim sevmeye,

Başka baharlar bekleyen ben
Kaç bahardır
Saçlarıma çiçeklerden taç yapman hayallerini
Erteleyip duruyorum
Niçin ve nasıl sorularını
Her bahar tatil ederek!

Siyah-Beyaz film karesinde
Şu sevgili gidiş kararını
Kahramanca verirken sen
Daha iyiyim şu sıralar ben,
Daha az sancıyor şimdi içim
Gittiğin gün gibi karanlık değil her yerim
Ruhum garip bir huzur arıyordu
Beni bırakıp gittiğin o sonbahar günü
Sanırım buldu...

Sonbaharları sildim defterimden
Yaşanası ilkbaharlarım var artık benim
İçinde saçlarıma çiçeklerden taç yapan,
Tek senin olmadığın,
Uzanamadığım,
Uzansam bile dokunamayacağım!...

Bir nev’i tutarsızlık benimkisi
Aşkın bıraktığı yaralara gösterilebilecek
En basit güç gösterisi!
Serçe tadında kaldı gözlerin,
Sakin, munis, ürkek
Okuduğun kitaplarda yoktu sevmek
Yağmur gözlüm,
Olmadı zaten hiçbir zaman o yürek!…