Bu gün aynaya baktýðýmda,
Seni gördüm gözlerimde
Bir yýldýzdýn parlayan,
Bir umuttun ýsý veren,
Vazgeçilmezliðin dönüm noktasý kadar…

Ne sen, ne de ben;
Birleþtiremedik yollarýmýzý,
Ayrýlamayan duygularla…
Söyleyemeyen bakýþlarla…
Dokunamayan sarýlýþlarla…
Haber vermedik, sadece sevdik.
Sadece gözlerimizle ilan-ý aþk ettik.

Her defasýnda,
Veda edemeyen duygular kapladý,
Hakim olamadýðýmýz benliðimizi.
Hep ayný düþündük birbirimizi,
Ayný duygularý besledik herkesten gizli.

Aþikar deðildi bizim sevgimiz
Etrafýný örten tertemiz bir þey vardý.
Sadece ikimiz biliyorduk,
Bilmezmiþ gibi görünsek de…
Sevmezmiþ gibi görünsek de,
Seviyorduk iþte…

En güzeliydi bizimkisi
Gizliliðin de ötesinde bir þey.
Sevdanýn doruk noktasý
En sadesi, masumu
En kaygýsýz olaný.
En el deðmemiþ, en kirlenmemiþi.
Gözlerimizin dünyasý,
Bakýþlarýmýzýn savaþý,
Duygularýmýzýn esir alýnýþý.
Hayatýmýzdaki, en güzel alýn yazýsý.