HEPÝMÝZ ÖÐRENCÝYÝZ

Okuyup araþtýran biri iseniz mutlaka Kevin Hogan’dan da okumuþsunuzdur. Yani “Ýstediðiniz kiþiye 8'dk da nasýl evet dedirtirsiniz?"in yazarýndan bahsediyorum..

Kevin Hogan en çok okunanlardan/hatta dünya çapýnda en çok okunanlardan biriymiþ. Hogan, Gizli Ýkna Taktikleri, psikoloji, dilbilim, satýþ teknikleri ve iletiþim alanýndaki en son araþtýrmalarýn bir sentezini sunarak, dilediðiniz kiþiyi, dilediðiniz konuda ikna edebilmenin yöntemlerini gösteriyor.

”Etkileme Sanatýnýn duayeni Kevin Hogan” denilen bu yazarý ben de merak ettim. “Ýstediðiniz kiþiye 8'dk da nasýl evet dedirtirsiniz” adlý kitabýný aldým. Ýnanýn, iki oturuþta okuyup bitirdim. Kitabý inceledikçe kullanabileceðiniz ve sahip olduðunuz becerileri geliþtirebileceðiniz yeni fikirler ve teknikler öðrendim.
Sonra hayýflandým kendi kendime. Kevin Hogan’ýn kitabýnda anlatýlan her þey Kur’an-ý Kerim’de mevcuttur… Ama biz, hayat rehberi olan kitabýmýzý çok az okuyoruz…
Oysa düþünme biçimimizi, iþ hayatýmýzý, ailemiz ve dostlarýmýzla iletiþim kurma yöntemimiz ve tüm prensipler, hayat metodu olan Kuran’da bildirilmiþtir.
Ne var ki, Allah’ýn bize bahþettiði beyni gereði gibi kullanamýyoruz. “Ýnsan beyni dünyanýn manyetik alaný ile sürekli etkileþim içinde. Mesela yoðun manyetik alanlarýnýn olduðu bölgelerde uyuyan bir kiþi hayatýnda görmediði netlikte ve gerçeklikte düþler-rüyalar görebiliyor. Hz Yakup gibi.” diyor Muhammed Bozdað.
Unutmamak gerekir, hayatta hepimiz öðrenciyiz; her gün yeni þeyler öðrenmeye devam ediyoruz. Olgunlaþmanýn en büyük göstergesi hatalarýmýzdan ders alabilmek ve geliþmeye devam etmektir.

Tecrübelerimizi, hatalarýmýzý, öðrendiklerimizi, önerilerimizi ve düþüncelerimizi paylaþmalýyýz birbirimizle.
Mesela, bu köþede yazmamýn sebeplerinden biri de, sizinle paylaþmak için yazýyorum. Akþam okuduðum bir kitabý bile, þu an bu köþede sizinle paylaþýyorum.
Geçenlerde dalgýn dalgýn yürürken þehrin en iþlek caddelerin birinde kendimi ölçüp biçiyordum. Genelde hep suçlayýcý yargýlamalarda bulunuyordum. Bir nevi kendi kendimi yargýsýz infaz ediyordum.
Sonra karþýma, saçý sakalý birbirine karýþmýþ, manen ve maddeten periþan biri çýktý. Yaþý benimkinden daha küçük olan bu adamý tanýmýþtým. Bir zamanlar benden daha sakin ve munis olan bu adam bir aþk hikâyesi yaþamýþtý. Sevdiði kýzý alamayýnca da kendisini yüksek bir yerden atarak intihara kalkýþmýþtý. Ama öldürmeyen Allah öldürmemiþ iþte. Lakin geçirdiði o korkunç travmadan sonra, en deðerli hazinesi olan aklýný kaybetmiþti!..
Bu manzara karþýsýnda irkilerek toparlandým/kendime geldim. Tövbe ettim, Allah’a sýðýndým. Bir görseydiniz o an ki halimi? Gözlerimden sicim gibi dökülen yaþlarý çevreye göstermemek için baþýmý önüme eðerek yürüdüm.

Sonra aklýma, Muhammed Bozdað’ýn bir kitabýnda okudum þu ifadeler geldi:

“Ýnsaný harekete geçirmeyen dua içten deðildir. Ýstemenin Esrarýnda anlattýðým istek öyle içten olmalýdýr ki, insaný gereksiz uykudan alýkoymalý, bir þeyler yapma arayýþýna sürüklemelidir.”
“Hayatý saran çoluk, çocuk, eþ dost akraba geçicidir. Bizim herkesten, herkesin bizden ayrýlacaðý yýllar çok yakýn. Asýl kimsemiz odur ki, varlýkta yoklukta, darlýkta dirlikte, hayatta ölümde bizimle birlikte olsun. Böyle birisini arýyorum ve Allahtan baþka kimsecikler bulamýyorum.”

ÞEVKET BAÞIBÜYÜK