Beyaz bir martının kanatlarında bir buket masalçiçeği göndermekle; boş şişelerde başarı kutlamakla olmuyor aşk.

Keşkelerle geçirilen bir ömrün kalanını mutluluk oyunlarıyla geçirmek, sahte ve anlamsız bir tercihtir.

Yıllardır beklediğiniz bir gün dönse bile, eski mutlu, şaşaalı, çok özel ve güzel günlerinizin asla geri dönmeyeceğini anladığınızda şaşar kalırsınız.

Çünkü yitirilen, geçip giden zamandır. Kişiler başkalaşmış, olaylara ve zamana bakış açıları değişmiştir.

Aşk, martı kanadının denize değdiği andır; yitirilen, kumsalda beklemekle geçirilen zamandır.

Gerçekten gökkuşağının renklerini görmek istiyorsanız yağmurlarda ıslanmak; kar'ın saf beyazlığını görmek için ayaz gecelere katlanmak zorundasınız.

Bu nedenle sevgilinize bakarken gözlerinizdeki parıltının anlamıyla, bir annenin karşılıksız bir sevgiyle çocuğuna bakan gözlerindeki parıltının anlamını karıştırmayın sakın.

Biri, almak-vermek üzerine; diğeri karşılıksız bir sevgi üzerine kuruludur.

Karşılıksız bir sevgi üzerine kurulmayan ‘ aşk,’ zaten aşk değildir; karşılıklı bir aşktır. Aldığı kadar vermek üzerine kuruludur. Ben az aldım, sen çok aldın ikilemi yaşandığında; tartışmalar büyür, aşk küçülür.

Bu, aşkın iflası, ekonominin zaferidir. Ekonomiye dayandırılan her aşk bilançosu, iflasla neticelenmek ve aşk ortaklığı kepenklerini indirmek zorundadır. Ekonomiye dayalı aşkların bu sonuçla hezimete uğraması kaçınılmazdır.

Olmayan aşkları, çeşitli örneklerle çoğaltmak ve yaşanmış olaylardan seçmeler vermek mümkündür.

Ömrümce bu ekonomiye dayalı aşklardan hep nefret ettim.

Ancak günümüz dünyasında bu, ‘kaçınılmaz bir mutsuz son’dur.

Belki de bu nedenle hiç evlenmedim.

Ya da kaçınılmaz bir son nedeniyle...

Kim bilir?...

ERDEN ERKİN…
OLMUYOR AŞK!