Kullanýlmýþ olmak deðersizlik midir?
Hele ki bir de enayi denen terbiyesizi de karþýnda bulursan gýcýklanmada dur..
Kim seni mahveder ey çýlgýným, delim…
Bir varmýþ bir yokmuþ u yaþarken bu beden, sen hala aralarda bir þeyler atýþtýrmak peþinde misin?
Sözler var canýný yakan, sözler var içimde akýp duran…
Evet karþýndakine sonsuzdur saygýdaki hürmetin. Ýstersin o da senin gibi seni düþünsün kusursuzluðunu bilsin..
Ama nedense iyilikteki hürmetini.. ‘mecbursun’ der
gibi olaðan karþýlar ve seni nasýlsa kötü düþünmez diye ikinci plana dahil eder..
þýtandart olan bir yapý seni mahveder..
iyiliðine karþýlýk bulamadan gözlerini içine damlatýrsýn..
olsun varsýn ben böyleyim der çekip gitmek istersin..
ama enayilik bambaþka mahveder insaný..
hani senin saygýný enayilik gibi göstermeye çalýþan zihniyet..
deli olmadan delirmek istersin, onlar sana her tuhaf bakýþta, sen daima gülmek istersin
ölümü içinde hissedersin ölmeden, sanki yüreðin parçalanmýþ ihanete uðramýþsýndýr…
iþte bu senin iyiliðini kullanmak isteyen þahsiyetsizlerin dürüst davranmak yerine, seni hiçe sayan terbiyesizlikleridir.
Sen yine de iyiliðinden taviz vermek istemez yine hürmetini esirgemezsi, onlar seni kýrdýklarýnýn farkýna bile varmazlar…
Çünkü onlarýn zihinleri sadece kendi ekseninde dönmekte, yazýk ki nasipleri bu kadar bu dünyada….
Güzel denen o þahsiyet terk etmiþ onlarý..
Zenginliði sadece para zannetmiþler ve böyle hayat sürmüþler…

denizingünlüðü..otuzbirmayýsikibindokuz...