Kulaklarým aðýr, burnum týkalý
Ne çevreme ne kendime uyumluyum bugün
Gribin en zahmetli anýný yaþarken bedenim
Müziðim en tutkun kendini bana yaslamakta….
Hafif faranjit naðmeleri eserken boynumda
Konuþmak yoruyor, susmak dersen hiç iþim olmaz
Bir yaz günü baþlarken böyle halsiz bitkin olunurmu
Ýþte saðlýk kýymeti zuhur bulurmuþ.
Vücudun kýrýlmýþ,
Burnun týkanmýþ
Her terlemen ýzdýrabýn olmuþ
Seni mutlu edecek bir þey bulamazsýn
Saðlýðýn bir kez daha kýymetlenmiþ
Ne çare soðuklatmýþsýn kendini
Kýymetini anlarsýn ya,
Ama yine unutmayacak mýsýn iyileþince…
Düþünürken kendimi
Ne hýrslar almýþ dünyayý
Ne savaþlar düþürmüþ iyileri
Hepsi birer hayal dünyasý olmuþ
Kahýr olmuþ, karabasan olmuþ
Ama yine uyanmýþ insanlýk..
Yine öyle olmalý
Bu kadar kötülükler bitmeli
Göndermeli cehennemin en kuytu yerine
Ne hastalýk ne kötülük ne savaþ
Ne de canilik kalmalý…
Bir gribin yaptýðýna da bakýn hele
Ýnsan aklýný baþýna devþirmesi gibi..
Burnum týkanmýþ
Genizlerim þiþmiþ
Ve ben dizelerle yine dertleþirken
Hey insanlar þükredin
Þükrü bilin
Dersem ayýp olmaz bilirim
Zaten farkýnda olanlar idrakindedir.
Bu can ne can bir candýr…


deniz---dokuzhaziran