Yazar yazý yazmayý baþka insanlara göre daha zor yapan insandýr. -Thomas Mann |
![]() |
|
||||||||||
|
![]() Son kez ne zaman aktýlar, Yüreðimin acýlarýný ne zaman yýkadýlar, Hatýrladýðým son þey iki damlaydý, Seni görmek için bir solukta çýktýðým yedinci kattaki, Gri boyalý kapýnýn kalýn perdeli küçücük penceresinin önünde, Seni gördüðümde akmýþlardý, Ýki damla yetmiþti, Yüreðimin acýlarýný silmeye Hiç bir þey kifayet etmeyecekti, Hatýrlýyor musun sana bakýyordum o pencereden, Benimki de laf iþte, Nereden hatýrlayacaksýn ki, Beni bile unuttun anne… Boþ koridorlarda gezerken baþýboþ, Yüreðimde acýlar yuva yaptý, Yaþýyor muydum? Etrafýmdakileri görüyor muydum? Karnýn aç dediler, zorla yemek yedirdiler, Senin karnýn aç mýydý soramadým, A bak bende unutkan oldum, Sordum… Hep sordum sana kalk hadi yemek yiyelim diye, Neden bana cevap vermedin. Gözyaþlarým gibi sen de küsmüþ olamazdýn! Ben senin en kýymetlindim, Ben senin eksik kalan yanýndým, Ben senin senden olma canýndým… Kaç gece geçti Kaç sabah oldu bilmiyorum, Saymadým ki zamaný Sen uyanmadýn diye ben günleri de gece yaptým, Ne kýpýrdadý elin ne kýrpýþtý gözlerin, Neden uyudun o kadar anlamadým, Hadi kalk artýk dedim, Yoruldum, uyuyamýyorum, yemek yiyemiyorum kilo verdim dedim, Duymadýn… Günler belki geceler geçti sesini hiç duymamýþtým, Pencerenin ötesine hiç geçememiþtim, Gücüm yetmemiþti küçücük pencereyi aramýzdan çekmeye, Bitkin düþmüþtü bedenim, nasýrlaþmýþtý yüreðim, Ne gözyaþým kalmýþtý temizleyecek, Ne bir mendil vardý akan kanlý yaþlarýmý silecek… Bir boþluk oldu bir gün, Aramýzdaki o pencere yoktu, Ýlk kez bu kadar yakýndým sana, Günler belki geceler sonra, “Anne” dedim sana Sen de “kuzum” dedin bana, Tanýmýþ gibi, Hep tanýyacak gibi, Ben gözyaþlarýmý, O hastanenin küçük penceresinde, Sessizce, öylece yatan senin anýlarýnýn yanýnda unuttum, Sensiz yaþamayý unuttum, Geçmiþi sýkýntýlarla dolu seni, O hastanenin soðuk odasýnda unuttum… Gözleri yaþlanmayan, Yüreði nasýr tutmuþ birisi oldum, Sen o kazada geçmiþini, Ben o hastane penceresinde gözyaþlarýmý unuttum. Þimdi isyanda kar etmiyor, Kimle dertleþeceðim bilmiyorum, Sensiz gecelerimde elimi kimse tutmuyor, Saçlarýmý okþamak herkese aðýr geliyor, Yüreðimde bir yerlerde derinlerinde bir boþluk var ki… dolmuyor. Bu yalnýzlýðýmý sana anlatsam, Sarýlsam annem desem, Gözlerimdekini hasreti anlar mýsýn? Sevgini yorgan yapýp üstüme serer misin? Okþar mýsýn yine saçlarýmý kuzum diye? Yüreðim acýmasýn diye siper eder misin yine kendini? Benimle aðlar, benimle güler misin? Çok yalnýzým annem Çok eksiðim, Yanýmdasýn belki, Ellerimi tutuyorsun tutmasýna da, Sesin titremiyor be annem, Þefkatýn sarmýyor bedenimi, Nefesindeki sýcaklýk yüreðimi ýsýtmýyor... Sen altý yýl önce o hastanede, Hayat dayanaðýmý býraktýn. Ben yüreðimin çýðlýkllarýný susturdum, Göz yaþlarýmý yanýna arkadaþ yaptým…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
![]() | Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2023 | © Harun Kilci, 2023
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |