İçimde her gün bir sen öldürdüm
Cenazesini kaldırdım geceyle beraber
Ama her doğan gün senin doğum günün
Doğarsın her sabah geceme güneşten evvel

Güneşimdin ya sen benim hani
Güneş gölgede kaldı senin yüzünden
Ama hiç bir zaman aydınlatamadın beni
Yandım sadece sönmek bilmez ateşinden

İçimde seni gömecek yer bulamıyorum
Sen taşıyor her bir hücrem
O kadar ağırım ki senlilikten
Bir sen daha taşıyamaz artık bu beden

Güneşimdin ya sen benim hani
Sıkıldım artık yörüngende dönmekten
Kıyamet kopacaksa artık kopsun da
Yaklaşıp bütünleşsin seninle bu beden

İçimdeki senler yetmez oldu artık bana
Yanı başımda isterim artık seni
Aramızdaki kapanmak bilmeyen mesafe
Bir adımda hiç eriyip bitmez mi
Bilirsin ki sen bir adım bile gelseydin eğer
Ben sana koşardım bir adım daha beklemeden