Çoğu hikâyede olduğu gibi soğuk bir kış günüydü;
Dışarıda gezebilelim diye ayaklarımızda botlarımız,
Sırtımızda montumuz vardı.
Pek bir eksiğimiz yoktu diğerlerinden,
Uluorta sevişmeyelim diye başka kıyafetlerimiz de vardı.
Güzeldik ya, böyle daha bir güzeldik;
Ama sen öyle güzeldin ki,
İnsan sana âşık olsa Ben ne yapıyorum? demezdi.
Bense bitkindim, bezmiştim,
Hem de öyle bir bezmiştim ki,
İntihar etsem kimse şaşırmazdı.
Ah o diğerleri!
O gece evrende baş başa kalsak ne de güzel yaşanırdı!
