Sabahın ilk ışıkları bile odamı aydınlatmaya üşenirken,
Senin içimi aydınlatmanı beklemem hataydı.
Düpedüz ilhaktı bu oyun,
Kayıtsız şartsız teslimken ruhum,
Senin beni kabulünü beklemem hataydı.
Her kadehin yudumuna göz yaşımı akıtırken ben,
Senin bir gün döneceğini beklemem hataydı.
Olmuyor işte meyler tükeniyor, sarhoş olamıyorum.
Kadehler bir bir devriliyor, aklımdan atamıyorum.
Bak yine akşam oldu ışıklar bir bir sönüyor,
Ben yine aynı masada dostlarımla oturuyorum.
Kadehler,
Gözyaşlarım,
Ve inleyen nağmeler...
