Sapsarý dalgalarýnýn kýyýsýndan oradaki harap bir kilisenin
Taþlara kazýnmýþ ihanetin çýrpýnan sýcak nefesinin. Uzanan elleri okþar yanaklarýmýzdan süzülen yorgun açlýðý
Öyle ki kýmýltýsýz açýlan avuçlar sarar dört yaný
Onu izleyip dar sokaklarýn çocuklarý, dilenirler peþi sýra kendi düþkünlüklerinin

Bütün bir yol boyunca acýnasý insan lekeleri
Arayýp kaybedilen kahramanlýklarý
Çaresizce aðýtlar yakarlar, anarlarken seni
El sallayýp camlardan içeri, bulutlara öykünür dar sokaklarýn yitik sesleri

Bir de görseler kaybedilmiþ þehirleri
Aþka düþülen paragraflarda düþkünleþen tutkularý
O küçük dünyalarýnda kaçtýklarý destanlarýn azametini
Taþlar oynardý yerinden o harap kilisenin saðrýsýnda
Ellerce vedalar okunan yerde haykýrýrdý dualarýn soluðu,
Týpký þarap gibi mest eyleyip hayalcileri
Kahkahalara boðardý en çýplak yerinden tutkunun serüvenci çocuklarý
Ýþte o gün açýlan eller
Ýnan kapanacaktý bir bir.
Yumruklarýn dalgalandýðý þafakta
Ýmamýn ezaný karýþacaktý çanlara
ve sen
Ve ben.

Karýþýp en yumuþak kalabalýklara.
türkülerin en güzelini söyleyecektik kim bilir
Þimdi bu bir veda duasý deðil de nedir?
Baþlangýçlarýn kahreden yalnýzlýðýnda

Yumruklarýn denizinde dalgalanan aþka
Selam söyle benden yana
Geldiðinde o gün
                              Vuslat AKTEPE