Yaz bitti
Kuşlar cılız, sessiz sanki
Sonbaharı karşılarken
Kadının gözleri yolda kaldı...

Yaz bitti
Sona ererken mevsimler
Sükût kapladı içini..

Yağmur; bardaktan boşalırcasına
Kimseye aldırmadan,
Yağdı istediği kadar
Sel oldu, aktı fütursuzca…

Kadın üzüldü,
Acıdı, evsiz yetimlere..
Süzülürken yürek acısı,
İsyan etti bazen ruhu
Canı yandı, teni mabedinden uzaklaştıkça..

Hele bir dön derken
Gözleri siyaha çalardı kadının
Ateş çıkardı ellerinden
İçini hüzün kaplardı
Adamın arkasından bakarken…

Yaz bitti
Grileşti sanki meydanlar
Adamlar süpürürlerken yerleri
Gözleri daldı kadının
Toprak değildi yerler
Beton yığınlarının ardında
İçi sıkıldı birden..
Mahvettik yeryüzünü dedi içinden..

Gözlerini gökyüzüne çevirdi
Kuşlar da yok!

Yaz bitti
Mevsim sonbahar
Hüzünlü bir liman

Kadın ayrıldı caddeden
Biraz nemli, biraz buruk
Hüzün dolu, o günden…

Bursa..2010..Ekim