Nerede yaşarsan yaşa sen uzaklardaki bir yabancısın benim için. Bazen tarih yeniden tekerrür eder ve o zaman bile sen benden uzakta, başka diyarlarda, zamansız ve mekansızsın. Gözlerimin görmek istediği son kişi sen olduğundan beri zaman daha hızlı akıyor sanki. Düşlerim daha özgür, düşüncelerim daha cesur sanki. Senin yokluğun acı verecekmiş gibi gelsede bir zamanlar, kuşlar kadar özgür, fırtına kadar yıkıcı, kış kadar soğuk, ağustos gibi sıcağım. Belki içimde benden hariç bir sürü ben var ve her biri bir başkası gibi gözüksede bir tek bedenim var görünen. gözler aldatıcı işte kim görebilir ve bilebilir ki gördükleri benin içinde bir çok insanın var olduğunu. Belki karma karışık birisiyim, belkide karşımdaki insanın gözlerine bakmakla düşlerini çalabileceğimi düşünmekten daha öteye geçip çalabilirim diyebilecek kadar doğaüstü olabilirim. Peki ben kimin? gece uyku için çok uzun geldiğinde harflerden kelimeler, kelimelereden cümleler, cümlerlerden sayfalar oluşturan bir yazarmıyım, yoksa iyi bir bilgisayar programcısı, yada iyi bir muhasebeci, veya düşünce mühendisi, yoksa sıradan birisimi? Ben kimim gerçekten. Cevabı olmayan birisiyim işte. Sen kimi görmek istiyorsan, kim olmamı istiyorsan işte oyum. Senin aradığın, düşlerindeki hayallerindeki kişi, yanlızlığını paylaşacak, seni sonsuza kadar mutlu edecek birisi. Nerde ne zaman kimi istersen işte o benim. şekilden şekile girebilen, hayallerini sen anlatmadan gözlerinden okuyup sana verebilecek belki dünyadaki tek kişi. Belkide yanlış yöne girmiş bir taksi şöförü. Bütün insanların üstüne üstüne geldiğini görünce onlara çarpmamak için bir sağa bir sola kaçmak zorunda kalan kimsenin görmediği bir hayalet.