Birkaç dakika sonra kalkacak treni beklerken reyonda, gitmek veya kalmak arasýnda kalmýþtý. Adýmýný atýp trene bindiði anda her þey geride kalmýþ, her þey bitmiþ, yaþanan her þey yaþanmamýþ olacaktý. Eðer kalýrsa belki bir þansý daha olacaktý, yaptýðý her þeyi geride býrakýp yeniden baþlamak için bir fýrsatý olacaktý. Atalarýndan kalan savaþma isteði damarlarýnda dolaþmaktaydý, sadece savaþmak deðil kaybedilsede yeniden kazanmak için, yeniden baþarmak için, azim, hýrs, güç, belki birazda umut. Öyle düþünceler içindeydiki küçük bir çocuk kadar savunmasýz, zýrhlý bir savaþ makinasý kadarda aþýlmazdý. Neden gidiyordu ki her þeyi geride býrakýp, kaçmak nedendi savaþmak varken. Kaybetmiþ gibi görünsede kazanmak için bir þeyler yapabilecekken.

Geçen her saniyede binlerce hatýrasý gözlerinin önünden geçerken, binlerce düþüncede bir savaþ meydanýnda tozu dumana katýp savaþmaktaydýlar. Bu savaþ iyi ve kötünün savaþý deðildi, iyilerle iyiler savaþmak zorundalardý ve birbirlerini incitmeden üstünlük saðlamak için kýlýçlarýný çekmiþler kesmeyen taraflarýný birbirlerine vuruyorlardý, okçular oklarýyla deðil yaylarýyla vuruyordu birbirlerine. Kimin kazandýðý belli olmuyordu tozdan dumandan ve iki iyinin hangisini destekleyebilirdiki, hangisi kazansýn diyebilirdiki, diyemedi… trenin kalkmasýna birkaç dakika kala her saniye bir asýr olmuþtuki ve bir asrýn her günü savaþ vardý zihninde. Bir kararý yoktu, gitsede iyi, kalsada iyiydi, peki kötü olan neydi, neydi onun karar vermesini engelleyen, neydi onu gitmekle kalmak arasýnda býrakan. Neydi onu kýþýn ortasýnda, gecenin ayazýnda garda öylece bekleten. Her þeymiþ gibi varken, hiçbirþeymiþ gibi yok olduðunu hissettiren.

Aslý mutsuz bir evlilik yapmýþtý ve eþiyle tartýþmýþ, birazda þiddete maðruz kalmýþ, bu son deðip birkaç parça eþyasýný alýp, bir daha dönmemek için bir baþka erkeðin yanýna gitmek için garda bekliyordu. Geride iki çocuk, bir ev, bir hayat, bir gelecek, bir yaþam býrakmak üzereyken, bir adým sonra umut vardý, daha iyi bir ev, daha iyi bir hayat, daha iyi bir gelecek, daha iyi bir yaþam. Hangisini seçmeliydi, hangi yoldan gidip, hangi yoldan gelmeliydiki ona yetmeyenlerden daha iyisine sahip olmalýydý. Var olan elindeyken, yok olaný aramak elindenkilerden daha iyisine kavuþmasýna sebep olabilirmiydiki, yoksa kalýp yeniden yýkýlmýþ olaný temellerinden saðlamlaþtýrarak tekrarmý kurmalýydý. Neyi seçmeliydi, umudumu, hayalimi, yoksa gerçeðimi.

Tren kalkmýþ gitmiþ yerine yenisi gelmiþtiki aslý hala düþünmekteydi. Birden döndü arkasýný raylara ve evine doðru yürümeye baþladý koþar adýmlarla, evine vardý anahtarýný çýkartýp evinin kapýsýný açtý, içeri girdi valizini kapýnýn arkasýna koydu, eþi o anda kapýdan az önce içeri girmiþ Aslý’nýn gözlerinin içine bakarak ne olur affet, bu sondu, bir daha asla olmayacak, ne olur affet deyip gözlerinden birkaç damla yaþ yanaklarýndan süzülürken, yere yýðýlývermiþti birden, düþerken kafasýný duvara çarpmýþ ve bu çarpmayla birlikte çýkan düþme sesiyle Aslý eþinin yanýna varmýþ ama bir türlü uyandýramýyormuþ, önce seslenmiþ sesini herseferinde yükselterek, sonra tokatlamýþ ama bir türlü uyanmýyormuþ hemen içeri geçip telefona sarýlmýþ ambulans çaðýrmak için ve telefonla konuþurken masanýn üstündeki ilaç kutularýna gözü takýlmýþ ve kendini býrakmýþ aðlamaya, o aðladýkça gözlerinden yaþlar akmýþ, gözlerinden yaþlar aktýkça o aðlamýþ, ruhu göz yaþlarýnýn oluþturduðu gölde boðulmuþtu ki ambulans gelmiþ ve ambulansýn gelmesi ile gözlerinden yaþlar akarken eþine kurtulacaksýn, ne olur dayan, affettim seni ne olur dayan diye teselliler içinde hastaneye yetiþmiþler. Gece bitmiþ sabah güneþle birlikte Aslý ve eþide güneþ gibi yeniden doðarak baþlamýþlar her þeye, her þeyle birlikte yeni bir hayata ama o geceden sonra o gecenin adý geçmemiþ bir daha ve o geceden önce yaþadýklarýný bir daha hiç yaþamamýþlar. Sanki yeniden doðmuþlar güneþle birlikte ve her yeni günde yeniden doðan güneþle.