ben senin yüregine akýnlar düzenlerken
sen hep çin seddi oldun
ben kahramanca sevmek isterken
sen neden çin oyunlarý yapýyon

ben senin için karsý þirin yaparken
sen edirne segedin gibi durmuyorsun
ben gözlerine sefer düzenlerken
sen neden fetret yaþitýyorsun

ben seni için kýyýlarda takýlýrken
sen neden denizaþýrý gidiyorsun
ben seni beylýgim olarak görürken
sen neden bana viyana oluyorsun

ben seni yüregim baþkenti olarak görürken
neden sanyesiz eyalet görüyorsun kendini
Seni yüregim rönasansý kabul ederken
sen neden ýslahat yapmýyorsun bu sevgimi

ben yüregime hattat gibi iþledim seni
sen
neden sýradan olsa býle karalamýyorsun
bir minyatur gibi aklýmda onun gözleri
sen neden hayal meyal hatýrlamýyorsun

senin gelmen malazgirt gibiydi yüregime
gidiþin kösedag gibi be caným
seni istanbulun alýmmasý kadar kutsal saydým
sen hint deniz savasý gibi önem vermedin

þevdigim seni altaylar kadar cok seviyorum
sen beni yunt daglarý kadar sevseydin
sana sevdigim ötügenden sesleniyorum
seni dünyalar kadar seviyorum