|
Kar ve Gül
(H.Ýhsan Sönmez) 6 Aralýk 2013 |
Aþk ve Romantizm |
| |
 Kar yaðar da küçük torun durur muydu? Elini yüzünü bile doðru dürüst yýkamadan, elinde bir ekmek somunu, tiril tiril giysilerle dýþarý çýkmaya hazýrlanýyordu. Annesinin sevimli öfkesiyle üzerine kalýn bir kazak giydi. Daha iyi kaysýn diye lastik ayakkabýlarýný ayaklarýna geçirdi. Beline kadar yaðan kara aldýrmadan bata çýka, konak bahçesinin bir köþesindeki eski arýlýða kadar yürüdü. Babasýnýn yýllar önce kendisi için yaptýðý iki kulplu kýzaðý, sakladýðý yerden çýkararak konaðýn merdivenlerine kadar taþýdý. Onun için kar büyük düþ, kýzaðý da bu düþün efendisiydi. Konaðýn önündeki bir ucu çýkmaz sokak olan dik yokuþtan kaymaya baþladýðýnda; hayallerinin kanatsýz güvercini oluyordu. |
|
|
Düþ Çapkýný Siyah Karýnca
(H.Ýhsan Sönmez) 6 Aralýk 2013 |
Ýronik |
| |
 Mencilisli bir peri, çalýlýktan ay ýþýðýna yükselen kanatsýz kuþ. Uçtu. Kiriþi kýrýyor tazý, periler terk-i gölgelere, |
|
|
ruhunun özgün ve özgür adamý
|
|
