farkýndalýðýn felaketidir
keyfime keder damlatan
dualarýmý alýp elimden
boy aynamda
yüzsüz býrakan,
maðrifet bilirim
kader ile dalaþmayý
ucuz mazeretleri
çelik kalkan yapmayý,

kaygýlarýmdýr
aklýmýn süzgecinden geçirip
kalbimin tedirginliðinden
kurtaramadýðým,
tenin akla yüzünü
döndüðü an
bir damla olur sadece
aklýn havuzunda seziþ,

bilirim! kýyametim kendimi
kýymetsiz ediþimde,
beynimin
cehennemler doðuran fikrini
kendime kýlavuz ediþimde,
ah ki ahlar fayda vermez
ve bildiðimde yetmez,
bilsem de bilmediðimi
kendimi kandýrmanýn
bulurum binlerce çeþidini,

us’lanmaz iðdiþ edilmez
bir parça balçýktan
ete kemiðe bürünen ben,
ben kýlýcýyla
þerha þerha yarsam seni
yer ile gök arasýnda
ezsem can seni
anlar mýsýn
ey et ey kan sen beni,

yetti yetmezliðin
ya sukut ol artýk
ya kelamýn lehçesi.

EBRU OLUR.
24-9-05-Cmrts