Yeryüzünde yaþayan genç yaþlý, kadýn erkek milyonlarca insanýn pek çok farklý özelliklerine raðmen ortak bazý yönleri vardýr. Bunlardan biri kötülük yapma hissidir. Genelde bütün insanlarda bu his vardýr. Ancak bazý insanlar, ihtiyaç duyduðunda içlerindeki bu isteði harekete geçirebilir. Genellikle çevresinden tepki almaktan çekinen bu insanlar akýllarýndaki kötülükleri ortaya koymaktan kaçýnýr ve gizli olarak yaparlar.

Peki, milyonlarca insan bu ortak dili nereden öðrenmiþtir? Ýnsanlarý kötülük yapmaya sürükleyen, teþvik eden sebep nedir? Sorunun cevabý; amacý bu ortak dili tüm dünyaya yayarak kendi gibi zalim ve acýmasýz toplumlar oluþturmak olan þeytandýr. Þeytan insanlarýn zarar görmesi için elinden geleni yapmýþ ve kýyamete kadar da yapacaðýna yemin etmiþtir. Bu gerçek Kuran’da þöyle geçer:

Dedi ki: "Madem öyle, beni azdýrdýðýndan dolayý onlar(ý insanlarý saptýrmak) için mutlaka Senin dosdoðru yolunda (pusu kurup) oturacaðým. Sonra muhakkak önlerinden, arkalarýndan, saðlarýndan ve sollarýndan sokulacaðým. Onlarýn çoðunu þükredici bulmayacaksýn." (Araf Suresi, 16–17)

"(Yine de) Ben nefsimi temize çýkaramam. Çünkü gerçekten nefis, -Rabbimin kendisini esirgediði dýþýnda- var gücüyle kötülüðü emredendir..." (Yusuf Suresi, 53) ayetinden de anlaþýldýðý gibi, þeytan ve nefis insana var gücüyle kötülüðü emreder.

Þeytanýn tuzaðýna düþen kimi insanlar dünyada sahip olmak istedikleri her þeyi þeytanýn yöntemiyle elde edeceklerini düþünürler. Kuran ahlakýndan uzak yaþayan insanlar þeytanýn yolundan gider ve nefislerinin arzu ettiði þeyleri yapmak için sýnýr tanýmazlar. Vicdanlarýnýn sesini bastýrýp çýkarlarý doðrultusunda hareket ederler. Bu tip insanlarla hayatýmýzda sýkça karþýlaþýrýz.
‘Görmedin mi, biz gerçekten þeytanlarý, kafirlerin üzerine gönderdik, onlarý tahrik edip kýþkýrtýyorlar.’ (Meryem Suresi / 83)

Þimdi þeytanýn emrine giren, kötülüðü örgütleyip düzenleyen insanlardan bahsedelim. Müminlerin arasýnda yaþayan ve mümin taklidi yapan münafýklar, gerçekte iman etmedikleri halde iman etmiþ gibi gözüküp müminlerin arasýnda çýkar elde etmeye çalýþýrlar. Ancak isteklerine ulaþamadýklarý noktada müminlerin arasýndan ayrýlýp onlara zarar vermek için örgütlenirler ve aralarýndaki birliði bozmaya çalýþýrlar. Þeytaný dost edinen bu insanlar son derece bencil, nankör ve güvenilmezdir. Ýyiliðe engel olup kötülük yapmak için yarýþýrlar. Amaçlarý müminlere zarar vermektir ve bunun için iftira atmaktan dahi kaçýnmazlar.

Ýnsanlardan öyleleri vardýr ki: 'Biz Allah'a ve ahiret gününe iman ettik' derler; oysa inanmýþ deðillerdir. (Sözde) Allah'ý ve iman edenleri aldatýrlar. Oysa onlar, yalnýzca kendilerini aldatýyorlar ve þuurunda deðiller. Kalplerinde hastalýk vardýr. Allah da hastalýklarýný arttýrmýþtýr. Yalan söylemekte olduklarýndan dolayý, onlar için acý bir azap vardýr. (Bakara Suresi, 8–10)

Þeytani planlar yapan bu insanlar genelde geceleyin örgütlenirler. Gizlilikle yürüttükleri planlarla müminlere zarar vermeye çalýþýrlar. Ancak Allah her zaman müminlerin yanýndadýr ve kötülükleri tasarlayýp kuranlar için acý bir azabý müjdelemektedir.

Onlar, insanlardan gizlerler de Allah'tan gizlemezler. Oysa O, kendileri, sözden (plan olarak) hoþnut olmayacaðý þeyi 'geceleri düzenleyip kurarlarken,' onlarla beraberdir. Allah, yaptýklarýný kuþatandýr.(Nisa Suresi,108)

Kuran’da münafýk karakterine örnek gösterilen Samiri, Hz. Musa’nýn kavminde yer almasýna raðmen Musa’nýn yokluðunda kavmi þaþýrtýp doðru yoldan saptýrmak için elinden geleni yapmýþtýr.
Dediler ki: "Biz sana verdiðimiz sözden kendiliðimizden dönmedik, ancak o kavmin (Mýsýr halkýnýn) süs eþyalarýndan birtakým yükler yüklenmiþtik, onlarý (ateþe) attýk, böylece Samiri de attý."
Böylece onlara böðüren bir buzaðý heykeli döküp çýkardý, "Ýþte, sizin ve ilahýnýz, Musa'nýn ilahý budur; fakat (Musa) unuttu" dediler. (Taha Suresi, 87 -88)

Kötülüðü örgütleyip planlayanlar geçmiþte de vardý, bugün de varlýðýný devam ettiriyor.
Günümüzde dýþarýdan bakýldýðýnda oldukça insancýl ve iyi hizmetler verdiði düþünülen masonlar, gerçekte ‘dinsiz bir dünya’ oluþturma çabasýndadýr. Masonluðun temeli ‘hümanizm’ felsefesidir. Hümanist felsefe akýmýnýn öncüsü olan Julian Huxley :

‘‘Ben "hümanist" kelimesini kullanýrken, insanýn, ayný bir bitki ya da hayvan gibi, doðal bir varlýk olduðunu kastediyorum. Yani insanýn bedeni, zihni ve ruhu, doða üstü bir güç tarafýndan yaratýlmamýþ, aksine evrim süreci sonunda oluþmuþtur. Dolayýsýyla insan, herhangi bir doða üstü gücün kontrolü ya da yol göstericiliðine deðil, sadece kendi varlýðýna ve kendi gücüne inanmalýdýr.’’ (Yüce Allah’ý tenzih ederiz.)
Sözleriyle masonluðun temelinin dinsizliðe dayandýðýný ispatlamaktadýr. Masonlar gizli bir örgüttür ve kendi çýkarlarý doðrultusunda her þeyi yapabilecek zihniyettedirler.
'Gizli toplantýlarýn fýsýldaþmalarýndan' (kulis) men' edilip sonra men' edildikleri þeye dönenleri; günah, düþmanlýk ve Peygamber'e isyaný (aralarýnda) fýsýldaþanlarý görmüyor musun? Onlar sana geldikleri zaman, seni Allah'ýn selamladýðý biçimde selamlýyorlar. Ve kendi kendilerine: "Söylediklerimiz dolayýsýyla Allah bize azab etse ya." derler. Onlara cehennem yeter; oraya gireceklerdir. Artýk o, ne kötü bir gidiþ yeridir. (Mücadele Suresi,8)
Hz. Adem’den bugüne kadar faaliyetlerine devam eden þeytan, insanlarý kendisiyle birlikte cehennem ateþine sürüklemek için çabalarýný kýyamete kadar devam ettirecektir. Ona uyanlar için ise Allah’ýn büyük azabý mutlaka gerçekleþecektir.
‘Artýk 'kötülüðü örgütleyip düzenleyenler', Allah'ýn, kendilerini yerin dibine geçirmeyeceðinden veya þuuruna varamayacaklarý yerden azabýn gelmeyeceðinden emin midirler?’ (Nahl Suresi,45)

Altuð ÖZTÜRK