büyütmeye gerek yok her aþk yavruyken tatlý demiþtin ama konu bu deðil.
konu ölüm de deðil.
konu baþlýðýný kýrmýzýdan çalan bir embesilin
kurt karþýsýnda soyunmasý hiç deðil.
biliyor musunuz
hiç bir patikaya patik giydirerek sevimli gösteremezsiniz. masallarýn ayaklarý çýplak kalmalý bu yüzden.

ben
gözlerimin kendini teslim ettiði uçurumlardan öðrendim nasýl orospuçocuðu olunur.
þimdi, suç,
alçaklaþarak baþýný kaldýran bedenimde mi yani yüksekteyken bütün tanrýlar.

borsa hareketleri,
çið yumurta,
olta,
balýk,
mezarlýklar ve komünizm arasýnda
beþ baðýntý yazabilsem,
Baudelaire ve hakan þükür’ün kaderlerini
tayin etme rotasýna çelme takmýþ kadar olabilirdim. olamadým..
tabi bu histerik bir hayal.
histerik bir tesadüf deðil.
konu bu deðil
bu bir konu bile sayýlmaz.
temasý þikeli bir senaryonun kafa karýþtýrmasý diyebiliriz lakin.
.

kaç tane terörist tanýdým ki hayatýmda
sana yasa dýþý seviþmek hakkýnda ön bilgi vereyim.
onun yerine serçe parmaðýmý kýrýp
kanýmla patlatabilirim kafaný

memleketimde demokrasi kokusuyla
kömür kokusu birbirinden ayýrt edilemez durumda.
ve hayatý biraz olsun ýsýtmak için sobaya atýlan pis düþüncelerin havayý kirletmesi
yeni doðacak tüm bebeklerin fikir kanseri olma ihtimalini arttýrýyor.

daha þimdiden görüyorum diyen bir hokkabazýn
mistik serüveninde,
biri gülüyor diye sizde gülüyorsanýz
bana kalýrsa ikiyüzlüsünüzdür.
kimlik bunalýmý yaþayan bir kahramanýn,
sevinçten delirmesi--
iþte bu sendrom, ilk inanan insan profilini dali’nin çizmesi kadar sanatsal,

estetik kaygýlý bir zývanadan sigaramýn kaçmasý gibi olaðan da sayýlabilir. Her þey.
ve duman
ve yasadýþý seviþmek

köpekler aç.
köpek mamasý ve kedi gerdaný cümlelerindeki
tamlayanýn sýfatýna tükürmek gibi yazdým bu yüzden.
tamlayan eksik,tamlanan kraliçe.
belki de beni ormandan kaçýran papaðan gerçek babamdý.
belki de insan kaný ile hayvan kaný arasýndaki benzerliðin oranýný ceset sayýlarýyla ölçtüm.
belki de imgelerimi karartýp düþlerimi siktim
ve doðacak her çocuða þiir adýný taktým.
belki ben hastayým.
belki biz hastayýz.

konu bu deðildi.
konu ölüm ya da yaþam deðildi.
ikisinin arasýnda kurulan paralel hayallere iliþkin
pragmatist örnekler deðildi.
soyut soðan ya da hakiki pilaki
ve ben arasýndaki benzerlikler deðildi.
her hangi bir cümleni hayatýmýn tanrýsý yapabilecekken
susmaný tercih ettim bu yüzden.
konu tanrý deðildi çünkü.

sadece eðlence ve bilim arasýndaki
bir bilinmeyenli benzerliði bulup
mürekkep tükettim boþu boþuna
evet.
ve bu,
kýrbaçlanmýþ ruhun
onikinci gece sarkaçlarýný gebertmesi kadar güzeldi.

hakikati deþifre etmeye çalýþan
kör bir Akrofobi uzmanýnýn gülebildiði tek gerçek þeydi.
"cinayet".
olasý inkar ve ispat seçenekleri üzerinde
bir süre debelendikten sonra
dosyasýna kýrmýzý kalemiyle not düþen sayýn dedektif,
dede yadigarý bir katil için göz yaþý dökebilir mi.
bu kendi küçük talihsiz kalbi olsa dahi.

konu dedem deðildi.
her hangi bir suç mahaline terkedilen eski fotoðraflardan bardaklarýn içinde unutulan takma diþlerden ziyade,
sistemin diþlerinde kevgire dönen biz ve sen
ve geri kalanlar deðildi konu.

çok sesli bir korodan kaçarken,
þiirin itsel ritmine takýlan av tüfekleri
kahkaha atabilir.
iþte o zaman gülmekten ölmek neymiþ anlarsýnýz.
ama konu ölüm deðildi.