Kahve:
Bakýr cezve altýnda köz benim için yanar .
Kýrk yýl gölgem çekilmez uzar gönül daðýna.
Tadým acý da olsa anan hayýrla anar.
Takýlýrým dostlarýn ipek gönül aðýna.

Çay:
Gölgeyle iþim olmaz içim dýþým bir benim.
Berrak türküler söyler ince belli benimle.
Günün her saatinde ýþýl ýþýl bedenim.
Anlatýrým dostluðu gamzemde ince imle.

Kahve:
Ben esmer güzeliyim Belkýs’ýn diyarýndan.
Adým Yemen dilberi geçer hep kitaplarda.
Kallavi fincanlarýn haberi yok yarýndan.
Faðfuri zamanlarda ben varým hitaplarda.

Çay:
Harflerin ýþýðýna fer olur da nefesim.
Kuðularla yarýþýr doldurduðum bardaklar.
Kaþýk bardak sesinde yankýlanýrken sesim.
Su ateþle el ele þen bu yüzden çardaklar.

Kahve:
Köpüðümün sureti albenin bestesi.
Çýn çýn öter sarayým fiske vursa güzeller.
Özümde biriken sýr hatýr gönül destesi.
Dokununca gülümser tenime zambak eller.

Çay:
Tenim zaten billurdan her hâlim albenili.
Çaydanlýðýn isinde Leyla’nýn sürmesi sýr.
Yalnýzlýðýn iklimi olsa da Mecnun ili.
Hikâyem sürecektir bu minvalde kaç asýr.
Ankara, 27.02.2013 Ý.K