Canýmýn içi, sana çok uzak bir yerden yazýyorum.
Burasý bilmeyene dünyanýn sonu.
Burasý insanlarýn baðlanýp köpeklerin serbest býrakýldýðý yer..

Burda sular sýcak akmayý bilmiyor canýmýn içi.
Burda dört mevsim yok.
Her taraf taþ duvar.

Caným içi ..

Burda kendi yarasýný yalayan bir hayvan bedenim.
Omzum kendime eþ.
Kimsem yok.

Eþyalar sahiplerinden daha karakterli.
Odam zindan.
Haraket edebileceðim yer yok.
Duvarlar çok soðuk.

Herkes dinliyor ama hiç kimse konuþmuyor canýmýn içi.
Sýr alan sýr vermiyor.
Herkes geldiði yerlerden sadece yalnýzlýk getiriyor.

Burda hayatta kalmak zor zanaat canýmýn içi.
Yataðýmýn içi hastalýk, yataðýmýn içi uyku.
Kapý açýlýr açýlmaz soluk soluða bir yalnýzlýk burasý.

Odam karabasan, odam dipsiz ahlaksýzlar ülkesi.

Canýmýn içi,
Burda herkes elini uzatýr ama hiç kimse dokunmaz.
Ne yaparsan yap dolmaz içinin bir tarafý.
Telefonda duyduðun her ses, özledim der.
Þimdi o seslerin hepsi çok uzak da, hepsi birer hayal.

Burasý canýmýn içi.
Benim hem ödülüm hem himayem.
Nereye gidersem gideyim arkamdan gelecek hayat hikayem ..

Belina ÖZBEK