Duygusal iliþkilerimin ''adam gibi'' mertebesine ulaþmasý üniversite yýllarýma denk gelir. 2001'den 2004'e kadar süren 3 yýllýk bir iliþki ve 2005-2008 arasýna sýðan , ikisi büyük izler býrakan, dört iliþki...2008'den 2011'e baþlayacakmýþ gibi duran ama hiç baþlamayan dört-beþ karavana iliþki... Benim için duygusal iliþkilerimin dökümü budur.

Yaþadýðým her iliþki hayat felsefemi deðiþtirdi ve geliþtirdi.

Hatalar yaptým, yapýlan hatalarý gördüm.

Belki hiç kapanmayacak yaralar açtým, kýrdým, döktüm. Sadece bir tanesi için açtýðým yaralarý iyileþtirmek için tüm hayatýmý yeniden þekillendirip tutmak için büyük çabalar sarfedeceðime inandýðým sözler verdim. Önce her þey yoluna girecekmiþ gibi göründü. ''Onun'' eski sevgilisini unut(a)mamasý çok fazla güç verdi. Sonra duruldu, kararsýzlýða býraktý tüm duygularýmý. Þimdilerde ne olacaðý belirsiz, hatta olmamasý yüksek ihtimal bir iliþki öncesinin bekleyiþindeyim. Þimdiye kadar kimse ''olmazsa olmazým'' ol(a)madý, bundan sonra da olur mu bilmem. Sadece tek bir kadýn için, bir ''Yeryüzü Meleði'' için tekrar baþlamayý istedim ama onun da kalbinde büyük yaralar açtým. Ýyileþtirmeye muktedir olamadým.

Her insanýn bir þeyleri baþarmak için bir dayanaðý, bir güç kaynaðý, iyi beslenmiþ güçlü umutlarý olmasý gerekir. Ben ne zaman umutlarýmý güçsüz görsem veya kaybetsem yolumu da kaybederim. Mücadelemi uzunca bir süre yapabilirim ama karþýmda sürekli zayýflayan ve zayýflatan bir mücadele olunca ýþýklarým loþlaþýr, sönmeye döner iç dünyamda. En aydýnlýk yola gitmek için etrafýma bakarým uzunca bir süre.

Þimdilerde loþ ýþýklar altýnda ilerleyen bir ayyaþ oldu yüreðim. Ya ýþýklar güçlenecek ya da yolum karanlýða bürünecek. Ya umutlarým büyüyecek ya da yeni bir yola dönülecek.