HUBBÜ'N-NEBÝ
     Peygamber sevgisi demektir.
     Allah'ýn müjdeleyici ve uyarýcý olarak gönderdiði Peygamberleri özellikle bütün insanlýðýn Peygamberi Hz. Muhammed (a.s.)'i sevmek, mü'minlerin Peygamberlere karþý görevlerinden biridir. Peygamberi sevmek, Allah'ý sevmenin sonucudur. Çünkü Allah, bizi sevmesini, bizim Peygambere uymamýza baðlamýþtýr (De ki: "Eðer Allah'ý seviyorsanýz bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarýnýzý baðýþlasýn.Çünkü Allah çok baðýþlayandýr,çok merhamet edendir."Âl-i Ýmrân: 31)      Peygambere uyabilmek için, onu tanýmak, onun peygamberliðini tasdîk etmek ve onu sevmek gerekir. Tevbe suresinin 24. ayetinde(De ki: "Eðer babalarýnýz, oðullarýnýz, kardeþleriniz, eþleriniz, aþiretiniz, kazandýðýnýz mallar, kesada uðramasýndan korktuðunuz bir ticâret ve beðendiðiniz meskenler size Allah'tan, peygamberinden ve onun yolunda cihattan daha sevgili ise, artýk Allah'ýn emri gelinceye kadar bekleyin! Allah fasýk topluluðu doðru yola erdirmez." Tevbe : 24) eþ,çocuk, baba-oðul, mal-mülk gibi hiçbir þeyin Allah ve Peygamberinden daha sevimli olmamasý gerektiði bildirilmiþtir.
     Peygamber sevgisi, imanýn gereðidir (Ahmed, IV, 11). Buhârî,el-Câmi'u's-Sahîh adlý hadis kitabýnda Îmân bölümünün 8.bahsinin baþlýðýný "Peygamberi Sevmek Ýmandandýr"þeklinde koymuþ ve þu hadisleri kitabýna almýþtýr: "Biriniz ben kendisine (ana-)babasý, çocuklarý ve bütün insanlardan daha sevimli oluncaya kadar îmân etmiþ olamaz." (Buhârî, Îman,8), "Kimde þu üç þey bulunursa (o kimse) îmânýn tadýný bulmuþtur. (Bu üç þey); Allah ve Peygamberinin kendisine bu ikisinin dýþýnda her þeyden daha sevimli olmasý, kiþinin sevdiðini Allah için sevmesi ve ateþe düþmekten hoþlanmadýðý gibi küfre dönmekten hoþlanmamasýdýr." (Buharî, Îmân, 9).
     Kur'ân'da,"Peygamber, mü'minlere canlarýndan daha ileridir (evla),peygamberin eþleri de onlarýn anneleridir" buyurulmuþtur (Ahzâb, 33/6).
     Peygamberi sevmek,Kur'ân ve Sünnette yer alan hükümleri uygulamak,Hz.Muhammed (a.s.v) 'i kendine örnek ve önder, Kur'ân'ý da rehber edinmekle mümkün olur.Peygamberi seven âhirette onunla beraber olur. Birisi Peygamberimiz (a.s.)'e,
-Kýyamet ne zaman kopacak diye sormuþ, Peygamberimiz (a.s.) de ona,
-Kýyamet için ne hazýrlýðýn var? diye karþýlýk vermiþtir.
     Adam,
-Allah ve Peygamberinin sevgisini demiþ, bunun üzerine Rasûlüllah (a.s.),
-Öyle ise, sen sevdiðin ile berabersin buyurmuþtur (Müslim, Birr, 161)
     Mü'min,Peygamberini Allah için sevmelidir. Çünkü Peygamberimiz (a.s.);"Beni Allah sevgisinden ötürü seviniz." buyurmuþtur (Tirmizî, Menâkýb, 33. V, 664)
     Mü'min,kendisi Peygamberi sevdiði gibi çocuklarýný da bu sevgi ile yetiþtirmelidir. Þu hadis bunun delilidir: "Çocuklarýnýzý üç özelliðe sahip olarak yetiþtirin: Peygamber sevgisi, Ehli beyt sevgisi ve Kur'ân okumak." (Deylemî, bk. Hâþimî, No:48)
     Peygamberimiz (a.s.)bu sevgiye layýktýr. Çünkü O, Allah'ýn elçisidir. (Ey kitap ehli! Artýk size elçimiz (Muhammed) gelmiþtir. O, kitabýnýzdan gizleyip durduðunuz gerçeklerden birçoðunu sizlere açýklýyor, birçoðunu da affediyor. Ýþte size Allah'tan bir nur ve apaçýk bir kitap (Kur'an) gelmiþtir. Mâide : 15) Peygamberimiz (a.s.), "Biliniz ki ben Allah'ýn sevgili kuluyum, dostuyum, (Ancak) övünme yoktur (övünmüyorum)" demiþtir (Tirmizî, Menakýb, 1)
     Peygamberi seven Allah'ý sevmiþ, ona uyan Allah'a uymuþ olur. O þefkatli ve merhametlidir (Andolsun, size kendi içinizden öyle bir peygamber gelmiþtir ki, sizin sýkýntýya düþmeniz ona çok aðýr gelir.O size çok düþkün,mü'minlere karþý da çok þefkatli ve merhametlidir.Tevbe:128 ).Peygamberi (a.s.) çok seven kýyamet gününde ona yakýn olacaktýr (Tirmizî, Birr, 71. IV, 370)
     Bir insanýn Peygamberi seviyor olabilmesi için;onun hak peygamber ve teblið ettiði Ýslâm'ýn hak din olduðunu kabul etmesi, gücü nispetinde Kur'ân ve Sünnete uymasý, isyân etmemesi, onu kendine örnek ve rehber edinmesi, ona salât ü selam getirmesi gerekir.
     (Allah'a ve Peygambere itaat edin ki size merhamet edilsin. Âl-i Ýmrân : 132;
     Andolsun, Allah'ýn Resülünde sizin için; Allah'a ve ahiret gününe kavuþmayý uman, Allah'ý çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardýr. Ahzâb : 21
     Allah ve Resûlü bir iþ hakkýnda hüküm verdikleri zaman, hiçbir mü'min erkek ve hiçbir mü'min kadýn için kendi iþleri konusunda tercih kullanma haklarý yoktur. Kim Allah'a ve Resülüne karþý gelirse þüphesiz ki o apaçýk bir þekilde sapmýþtýr. Ahzâb : 36
     Þüphesiz Allah ve melekleri Peygamber'e salât ediyorlar. Ey iman edenler! Siz de ona salât edin, selam edin. Ahzâb : 56
     Allah'ý Peygamberini ve hak dini inkâr eden Allah'a ve Peygambere eziyet etmiþ; îmân edip Ýslâm'ýn emir ve yasaklarýna uyan kimse de Allah'ý ve Peygamberi sevmiþ olur.Kadýn ve erkeði ile sahabe,Peygamber (a.s.)'i çocuklarýndan,yakýnlarýndan ve mallarýndan çok seviyorlardý.Müþrikler tarafýndan esir alýnan Hubeyb ve Zeyd'e; "eðer yerinize Muhammed'in öldürülmesini isterseniz ölümden kurtulacaksýnýz" denilmiþti.Ýki sahâbî, ölümü tercih etmiþler ve "deðil onun öldürülmesine, ayaðýna Medine sokaklarýnda bir dikenin batmasýna bile râzý olmayýz, müslüman olarak ölmek dinimizi terk etmekten daha hayýrlýdýr" demiþlerdir. (Ý.K.) Diyanet Web sayfasý –Ýslami kavramlar.


AÞK

     Aþk insani bir duygudur.Pek çok Ýslam alimi aþk’ý hayvani ve rahmani olmak üzere ikiye ayýrmýþtýr.Edebiyatta þairlerin en çok kullandýklarý kavram olan Aþk,Ehl-i Sünnet mutasavvýflarýnýn ve kendisini mutassavvýf görenlerin de en çok kullandýklarý kavramlardan birisidir.Aþk kelimesi günümüzüde en çok suistimal edilen kelimelerden birisidir ayný zamanda. Din’den,tasavvuftan bahseden bazý kiþilerin aðzýna sakýz olan Aþk kelimesinin Ehl-i tasavvuf’taki karþýlýðý tavizsiz olarak Ýslama baðlýlýktýr.Bu durum Kur’an’ý Kerim’de þöyle anlatýlýr: Peygamber, mü'minlere kendi canlarýndan daha önce gelir. Onun eþleri de mü'minlerin analarýdýr. Aralarýnda akrabalýk baðý olanlar, Allah'ýn Kitabýna göre, (miras konusunda) birbirleri için (diðer) mü'minlerden ve muhacirlerden daha önceliklidirler. Ancak dostlarýnýza bir iyilik yapmanýz baþka. Bu (hüküm) Kitap'ta yazýlýdýr. Ahzâb : 6

     Aþk kelimesinin manasý þu þekilde açýklanmaktadýr: Sözlükte "aþýrý sevgi, bir insaný belli bir varlýða, bir nesneye ya da evrensel bir deðere doðru sürükleyip götüren gönül baðý" anlamýna gelen aþk, tasavvufî bir terim olarak, sevginin insaný bütünüyle hükmü altýna almasý,sevginin son mertebesi, varlýðýn yaratýlýþ sebebi, varlýðýn aslý anlamýnda kullanýlmaktadýr. Kuran’da ve sahih hadislerde aþk kelimesi yerine, sevgi kelimesinin karþýlýðý olarak çoðunlukla hubb ve mehabbet, bazen de vüdd ve meveddet kelimeleri ile bunlarýn türevleri kullanýlmýþtýr. Ýslâmî literatürde aþk ilâhî ve beþerî olmak üzere baþlýca iki anlamda kullanýlmýþtýr. Ýlâhi aþka genellikle hakiki aþk, beþeri aþka da mecazi aþk adý verilmiþtir. Sözlükte "sevmek, beðenmek, raðbet etmek, istemek, meyletmek, hoþlanmak ve tercih etmek" anlamlarýna gelir. Sevgi iradeden daha geneldir. Her sevgi iradedir, ancak her irade sevgi deðildir. Canlý, anlayýþlý ve bilgili varlýklarýn bir özelliði olan sevgi, kalp ve duyu organlarýnýn zevk aldýðý ve hoþlandýðý þeylere meyletmesidir. Sevgi, bilgiye ve tanýmaya baðlýdýr. Ýnsan bilmediði, tanýmadýðý, görmediði, anlamadýðý ve duymadýðý þeyleri sevemez.Diyanet Web sayfasý –Ýslami kavramlar.

Biz O(sav) nu çok sevdik.
O Allahýn Resulü, Hz. Muhammed Mustafa (sav)Efendimiz.
Ýki cihaný güneþi. Efendimiz yaratýlýþ sebebimiz. Yüce Rabbimiz(cc) in Rahmetenlil Âlemin olarak yarattýðý yüce insan. Son Peygamber. Son Resul. Hateminnebiyyin. Ýki
kurbanlýðýn oðlu. Hz. Ýbrahim (as) ve Hz. Ýsa (as)ýn duasý.Gözyaþý peygamberi.
Biz O’nu (sav) görmeden sevdik. Biz ümmeti olmakla iftihar ettiðimiz Ýki cihanýn güneþi Hz. Peygamberimiz Efendimizi o kadar çok sevdik ki hayatýmýz onunla geçti. Onunla aðladýk. Onunla güldük.Sohbetlerimizi o’nun(sav) ismiyle þereflendirdik. O’nun yaþadýðý beldelere demiryolu döþenirken “edebe” aykýrý olur diye çekiçlerin altýna keçe döþedik. O’nu(sav) ziyarete giderken ayaðýmýzý makamýna doðru uzatýp yatmayý edepsizlik addettik
ve
“Sakýn terki edepten ki makamý mahmudu hüdadýr dedik.
O’nun âþýklarý vardý. Bilal’ý Habeþi gibi.Vefatýndan sonra ezan okuyamayan. “Eþhedü Enne Muhammeden Rasulullah” derken bayýldýðý için hiçbir ezaný tamamlayamayan.
O’nun âþýklarý vardý. Süleyman Çelebi gibi. Büyüklüðünü anlatmak için Mevlidi þerifi yazan.
Yaman Dede gibi âþýklarý vardý O’nun(sav) ismi anýlýnca heyecanlanýp aðlayan.
Üveys gibi âþýklarý vardý Efendimizin görmeden âþýk olan ve yanan.Hz. Ömer (ra) Hz.Ali(ra) efendilerimizi Yemene getirten ve dua isteten.

29/03/2018