kahreden bir soluksuz cehennem
fýrtýnalarýn savurduðu gecelerimde
duvarlar geliyor üstüme
yosun tutmuþ taþlarýna çetelesi tutulmuþ günlerin
kurumuþ her bir yaprak dalýmda
daha sürgün bile vermeden
kýnýndan çýkmýþ hançer/þarjöre sürülmüþ mermi
ötesi yok
bitecek diyor birazdan
geriye sadece kirli bir sayfa kalacak

bu belki de son/yalan
ne hýrlý olacak hayat/ne hýrsýz
kurugürültüye pabuç býrakýldý
duyurulur
yakýlacak semaya çýkan tüm dualar/dilekler
yarýna bir adak adanmýþtý
kalemi kýrýldý/adak yok artýk

ah bu yok oluþlar
ah bu soðuk odalarda hapsoluþlar
vuruldum
uçurumlara düþtü umudum
yakalayamadým
bir sopranonun sesinde çýldýrdý çaresizlik
yankýlanmadý ses(im)siz
sýrra kadem bastý ak sakallý dede
zaten hiç görülmedi ki

kene gibi yapýþtý ömrüme esaretin bedeli
özgürlüðe nereden gitmeli
bir kuþun kanadýna mý binsem
martýlara söylesem
beni Jonathan Livingstone'a götürseler
ekmek peþinde koþmasam sadece artýk

vuruyor kapýmý deli deli karanlýk
açmayacaðým
evde yokum
yalnýzlýða söyledim o benim tek sýrdaþým
evde yokum
kapýyý açmayacaðým

güneþ beni niye terkettin?