Evet bitirdim sonunda vatan görevini. Komik di mi? Vatan görevi. 6 ay mapus hayatý yaþa vatana hizmet et. Vatanda zar zor edinip bir yerlere getirdiðin maddi ve maneviyatýný bu 6 ay da alýp götürsün sonrada hadi bakalým bitti görevin diye salsýn seni dýþarýya.

Çýktým kapýdan. Hýý evet o namý diðer "Nizamiye" kapýsýndan. Saat sabahýn 9'u. Babam gelmiþ memleketten çýkýþýmý göreyim diye. Elinde sadece ufak bir çanta, gözünde güneþ gözlükleri. Uzaktan bile görebiliyordum gülüþünü, yüzündeki mutluluðu. Babamdý o benim ve beni onun kadar düþünücek annemden baþka bir ikinci isim olmadýðýný gördüm hayatta. Elini öptüm, buyur ettim içeriye. Askerdeki son acý çayýmý babamla içtim. Annemin yokluðundan faydalanýp yaktý sigarasýný, içti çayýný. Ýçme baba demek geldi içimden ama diyemedim. Deðmeyeyim keyfine dedim. Ama keþke deseymiþim. Askerden eve geldiðim gün annem söyledi geçen gece yarýsý saat 3 te apar topar kaldýrmýþlar hastaneye kalbi sýkýþtýrýnca. Söylememiþler bana üzülürüm diye hemen yoðun bakýma alýp kontrol altýnda tutmuþlar. Ah be baba neyine güvenim içersinki þu zýkkýmý. Hoþ belki þimdi sende ayný þeyleri benim için söylüyorsundur...Söyle sende haklýsýn...

Çaylar içilip, sigaralar tellendirildikten sonra çýktýk arkadaþlarla vedalaþýp. Arabadan arkaya baktým bir süre. Uzaklaþmýþtýk birlikten ama daha geride kalanlar, kapýda arkamdan bakýyolardý elleri havada. Buruk bir sevinçle gözden kayboldum.

Ýþte böyle baþladý yüzleþeceðim gün. Aslýnda yüzleþme çok daha önceden baþlamýþtý hayatla, benle ve bana dair herþeyle ama bu gün onlarla karþýlaþacaðým ilk gündü. Bu gün hayatýn tekrar baþladýðý andý benim için.

Askerlik nasýl bir þey biliyor musunuz? Ýnsaný bir bilgisayara benzetirsek askerlikte bilgisayara çekilen formattan baþka hiç bir þey deðil. Ivýr zývýr herþeyi silip götürüyor sadece geriye sistem dosyalarý kalýyor. Aile, dostlar ve kariyerin. Fasa fiso olanlar çoktan silinip gidiyorlar iþte geriye kalanlar senin olanlar. Bu iþte askerlik. Hayatýma çektiðim ilk format.

Babamý Adana-Mersin arasýnda bir tekstil fabrikasýnda býrakarak ben havaalanýna devam ediyorum. Check-in den sonra ilk istikamet Ýstanbul. Çocukluðumun bir bölümünün geçtiði þehir. Uçaða bindikten sonra ister istemez aklýma " ulan 6 ay silahlarýn gölgesinde, manyaklarýn arasýnda askerlik yaptýn bitirdin pisi pisine þimdi bir uçak kazasýnda telef olma" geliyor, motorlarýn tam güç sesiyle kendime geliyorum. Önce Ýstanbul sonra Ýzmir ve daha sonrada Denizli yapýyorum. Bir günde 5 þehir. 5 ay tek bir odanýn içine kýsýl kan çýktýðýn gün 5 ayrý kent gör. Güzeldi...

Askerden sonra beni nelerin beklediðini çok net kestiremesemde , yalnýzlýðýn kollarýný açýp boynuma dolayýþýný hissetmem çok uzun sürmedi. Yalnýzlýða inanýr oldum artýk. Çünkü hayatýmda ki ender gerçeklerden biri olduðunu fark ettim. Aþkýn bana göre olmadýðýnýda öðrendim. Sevmekte sevilmekte benim iþim deðil. Üç gömlek büyük hisler bunlar bana. Sallamamazlýk yapamadým, sallandým. Parmaklarýma doladýðým sallanmayýþsýzlýðýmýn sembolünüde salladým sallamayanla. Bir bavulum bir ben çýktým kapýdan, bir ailem bir dostum kaldým bu dünyada. Yalnýzlýk peþimde...Yine takipte. Gel bakalým seninde sonun pek parlak olmaz...

Param var. Hatta yapabiliceklerimin %20 sini yapmama raðmen 40 yýl çalýþanlardanda fazla kazanýyorum. Mesleðim var, iþim var, evim var, dostum var ama ben hala mutlu deðilim. Ne eksik olduðunu çok iyi biliyorum ama elimdekilerin hepsinide satsam onu almam imkansýz.

Hey sen!!! Dünün Jandarma Çavuþu bu günün hürgenerali. Bak artýk hayatýna. Bak ayný askerde saatlerce sandalyede oturup ufka daldýðýn gibi yoluna. Sana yol verenlerin, seni ezip ezip eziksin diyenlerin, yalanýn, saygýszlýðýn esiri olma. Var yalnýz kal, yalnýz yaþa, yalnýz öl. Býrak dikili taþýn bile olmasýn, arkandan aðlayanýnda öldüðünde ama hiç deðilse gururun ve yalnýzlýðýn yoldaþýn olsun.