Ölümden önce yaþam var mý? -Duvaryazýsý |
|
||||||||||
|
Sen benim sevgimi deðil, ben sana sevgimi harcadým sevgilim! Ben seni öyle sevdim üstüne alýnma sebebi sen deðildin. Seni ben sevmek istedim diye sevdim! Sevmek için seni seçtim, piþman da deðilim! Ben sende, sen dâhil kimsenin göremediklerini sevdim, sakladýklarýný, gizlediklerini sevdim. Ben senin sevilmeye deðer bulmadýðýn taraflarýný sevdim. Çirkinliklerini, kötülüklerini, çekilmezliklerini, bencilliðini, kinini, nefretini sevdim. Ben senin gün aþýrý baþka birine dönüþmeni izlemeyi sevdim. Baþka bir adama her dönüþtüðünde baþka bir kadýn olmaya soyunup, seni bambaþka ama yine sýnýrsýzca sevmeyi sevdim. Ben sendeki doyumsuzluðu sevdim. Arsýz çocuklar gibi “beni daha çok sev” demeni, gezdirirken parmaklarýmý saçlarýnda, kývrýlýp, kucaðýmda uykuya dalmaný ve en çok da yüzünde beliren o tarifsiz masumiyeti sevdim. Bir kâbusun orta yerinde sýrýlsýklam uyanýp, yüklenip korkularýný, tek söz etmeden çarpýp, kapýyý gitmeni sevdim! Gece yarýlarý tavana diktiðin gözlerine vakitsiz yerleþen kederi ve bir de dudak kenarlarýna sinen o içsel devinimlerini görmeyeyim diye pencere kenarlarýnda dikilip, uyumamý beklemeni ve en çok da uyuduðumu sanýp, arka odada gizli gizli akýttýðýn gözyaþlarýný sevdim! Hiçbir þeyden mutlu olamayacak portresi çizerken sen, ben seni mutlu edebilme ihtimalini sevdim! “Sýkýldým artýk senden!” derken bile, yanýmdan bir adým öteye gidemeyiþini sevdim. Sen aðýz dolusu küfürler ederken bana, suskunluða sýðýndýðýmda sabrýmdan usanýp, çýldýrýp, önüne geleni devirip, kýrmaný sevdim! Hýrsýný alamayýp, kalbimi kýrdýðýndaysa sarhoþ olana dek içmek için dýþarý çýkýp, sabaha karþý yatmadýðým uykumdan beni kaldýrmaný, sahil boyu tek kelime etmeden saatlerce el ele yürümelerimizi sevdim! Þefkatim aðýr geldiðinde kabadayýlýða soyunmaný sevdim. Yersiz kýskançlýklarýnla ve kuruntularýnla zehir ettiðin geceleri bile sevdim. Üstünde baþka kadýnlarýn kokularýyla ve zafer sandýðýn tek gecelik kaçamaklarýnýn vicdan azabýyla kapýma dikildiðinde seni içeri alýp, sonsuz bir merhametle sana sarýldýðýmda gözbebeklerinde beliren o çocuksu þaþkýnlýklarýný sevdim! Ýçinde yanan ihanet ateþinin sýcaklýðýna dayanamadýðýnda, benim de seni aldattýðým yalanýna kendini inandýrmak için çýrpýndýðýnda, vakitsiz beni sorgulamaný sevdim, en çok da aslýnda doðru olmamasý için, içinden dualar ederken bana inanmayan gözlerle bakmaný sevdim. Seni býkmadan, usanmadan böylesine fütursuzca sevebildiðim için, sana olan sevgimden, tükenmek bilmeyen sabrýmdan, merhametimden ve þefkatimden nefret etmeni bile sevdim! Ben senin çevrendeki tüm o kalabalýða raðmen içini kaplayan kimsesizliðini, sahiplenmek isteðiyle yanýp, tutuþtuðum sahipsizliðini, paylaþmaktan korktuðun yalnýzlýðýný sevdim. En çok da arýnmaya çalýþtýkça çoðalan günahlarýný, bana duyduðun o yapay kini, apansýz hortlayan, saklamaya çalýþtýkça eline yüzüne bulaþan o baþýboþ kederini sevdim. Ben senin beni baþka kadýnlarda arayýþýný sevdim. Bazen beni kýskandýrmak, bazen kendini kandýrmak için baþka kadýnlara gidiþini, kazanmak için gittiðin uzaklardan yaralarýný sarmam için yine bana dönüþünü, yalnýz onlara deðil, bana ve en çok da kendine yenildiðinin farkýndalýðýnda arýnmak için bana sýðýnmaný sevdim. Ben senin çocuksu inatlarýný sevdim. Bazen neyi savunduðunu bile unutarak saçmaladýðýna aymaný, sana “haklýsýn caným” derken aslýnda içten içe ve sessizce haksýz olduðunu kabullendiðini gizlemeni sevdim. Ben seni þahitsiz sevdim, seni tutanaksýz, belgesiz sevdim. Kafaný karýþtýrdý, korkuttu seni bu sevgi oysa çok basitti her þey; ben seni sevmek istedim diye sevdim! Beni sevip, sevmemen umurumda bile deðildi, ben seni sevmeyi sevdim, ben seni böyle sevebilmeyi sevdim! Ben seni hem senin yerine hem benim yerime sevdim! Ben seni her gün her gece hep baþka türlü sevdim. Benim seni sevdiðim gibi baþka birinin seni sevemeyeceðini ve bunun þimdilik farkýnda olmadýðýný bilerek sevdim sevgilim! Günün birinde belki benim sevdiðim kadar baþka bir kadýn daha sevecek seni ama kimse benim sevdiðim gibi sevemeyecek ne yazýk ki, bu da benden sana kalacak kara bir lanet sevgilim! Sen benim sevgimi deðil, ben sana sevgimi harcadým sevgilim! Ben seni öyle sevdim üstüne alýnma sebebi sen deðildin. Seni ben sevmek istedim diye sevdim! Sevmek için seni seçtim, piþman da deðilim! Seni sevmem için varlýðýna ihtiyacým yok çünkü ben seni sana raðmen sevdim! 05.08.2005 yesim kýrlý
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © yeþim kýrlý, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |