Göller de ölür be mübarekler!...


Siz sadece insanlar mý ölür zannediyorsunuz?
Siz uykudayken aðaçlar ölür,
Uyanýkken kelebekler ölür,
Arabanýzdayken kuþlar ölür,
Yemeðinizi yerken gelincik çiçekleri ölür,
Yürürsünüz karýncalar ölür,
Durursunuz bulutlar ölür,

Siz sadece insanlar mý ölür zannediyorsunuz?
Ufka dalar gözünüz daðlar ölür,
Akþam vaktidir güneþiniz ölür,
Sabah olur ay’ýnýz ölür,
Avaresinizdir zamanýnýz ölür,
Borsa düþer paranýz ölür,çýkar dolarýnýz ölür,
Bütün bunlarý bilirsiniz…
Yaný baþýnýzda bir damla ölür,
O damlayla hayat bulan balýklar ölür,
Sazanlar,nam-ý diðer adýyla ‘karabalýk’lar ölür,
Kadifeler ölür,hani pek de sevmediðiniz…
Levrekler,diþli balýk diye nam salanlar ölür,
Yosunlar,sazlýklar ölür…
Mavilikler ölür,üzüntüsünden yeþil ölür,
Gözleriniz ölmez belki ama göz zevkiniz ölür,

Siz sadece insanlar mý ölür zannediyorsunuz?
Hani o çok övündüðünüz:
‘Güneþin hüzünle battýðý Göl’ünüz ölür!
Hüznünü anlamadýnýz diye kahrýndandýr ölümü…
Vefasýzlýðýnýza isyandýr can alýp veriþi!
Sahipsizliðindendir bükülen boynu!
Ses seda veremediði kýrgýnlýðýndandýr size!
…………
Siz sadece insanlar mý ölür zannediyorsunuz?
Sular da ölür,
Ýçindeki balýklar da ölür,

Ey Beyþehirliler!
Sözümü baðlayacak cümlemi anlamýþsýnýzdýr çoktan
Ama ben yine de büyük harflerle yazývereyim,
Altýný da kalýn harflerle çizeyim
Tehlike rengiyle,kan rengiyle:
Gölünüz,yanlýþ yazdým özür,Gölümüz ölüyor!

Siz sadece insanlar mý ölür zannediyorsunuz?
Göller de ölür be mübarekler!...