Ufak minik ellerinle tuttun parmaðýmý sýkýca,
Býrakma beni!
Atma beni karanlýk kuyulara anne!
Dercesine baktýn yüzüme.
Caným yavrum!
Seni býrakmak mümkün mü?
Elimde olsa vermez miyim bu canýmý uðruna?

Ama ne fayda!
Gün be gün gözümde mum gibi eriyorsun,
Beni sensizliðe alýþtýrmaya mý çalýþýyorsun?

Gitme kuzum!
Süt kokulu can özüm,
Ceylan gözlü yavrum!
Anneni gözü yaþlý koyup,
Melekler ardýna takýlýp gitme!

Aðlama anneciðim diyorsun,
Ýçimdeki yarayý bilmiyorsun.
Senin hasretine dayanamayacaðýmý,
Eþyalarýna sarýlýp,
Resimlerinle avunamayacaðýný bilmiyorsun.

Bir mucize yaratýn doktorlar!
Yavrumu ayýrmayýn canýmdan.
O`nun benim þefkâtime,
O`nun sevgime ihtiyacý var,
Býrakýn süt kokulu kuzumu.

Yavrum!
Sen de tatlý oyuna dalýp,
Ardýna takýlma meleklerin,
Gözü yaþlý býrakma burada,
Býrakma korlar içinde beni.
Biçare anneni!