Çalýþtý çabaladý,
Gerektiðinde kýrk takla attý.
Hayli alçak bir makam aldý.
Görünen yaný bürokrattý!
Muhterem zevattý.
Maiyetindekileri kýlabildiðince huzursuz kýldý.
Çünkü adam taklacý olmaktan maada,
Haza kýldý.
Öyle ki kýllýða kendini adam akýllý kaptýrmýþtý.
Tabii bunca serencamdan sonra,
Façayý maçayý, tüyü de düzdü.
Önünde yokuþ yoktu, her yön düm düzdü.
Bu arada düzen de onu bir güzel düzdü,
Eser kalmadý eski hâlinden,
Tanýmazdan geldi kadim dostlarýný.
Hâliyle dostlarý da onu tanýyamadý.
Alayiþ ve debdebe baþýný döndürdü.
Zevk almaz oldu yaþadýðý hayattan.
Kaptýrdý kendini makam mansýp sarhoþluðuna.
Hýrs bürüdü gözlerini,
Burnunun uzadý kýllarý;
Ama o aldýrmadý...
Hasýlý herifçioðlu kýl oðlu kýldý.
Bir müddet deðiþik yerlere takýldý.
Kasýldýkça kasýldý.
Yalnýz bu dünyada hiçbirþey baki deðildi,
Elindekiler birer birer tuydü.
Ayaklarý suya erdi.
Sonunda cascavlak kaldý.
Artýk ne kýldý ne tüydü...
Ankara,07.02.2008 Ýbrahim Kilik