Ne çare ki
Elvermiyor iþte bu zaman
Kavuþmak dilense de, ten serilse de

Yar sessiz
Kalmakta hala dirense de
Aþk serinliðini terennümle gizlese de

Yelkenlerin
Her açýlýþýnda yaþanansa
Aþk, hasretin enginliðini yaþamaksa

Sevda
Susamaksa, rahmeti anmaksa
Dil kurur dudak çatlar gözler kapanýr

Görsem
Ne olur ki görmeden sevsem
Hasretin ahengiyle daim meþk etsem

Aþkýn
Serinliðinde kýdemleþsem ersem
Sevgiyi özümsesem, þefkati keþfetsem

Sen
Dinmeyen hasretine yakýndýn
Kelebek kanatlarýnda yaþanan hazdýn

Susuz
Kalamazdýn, dalgasýz olamazdýn
Sen derinliðinde okyanusu yaþayandýn

Yar, seni
Anacaðým kadar andým tavdým
Ýnsaným, merakta kalaným, heyecandým

Býraktým
Artýk melalinle, zorunda kaldým
Gönlümün derinliðinde kokladýðým aþktýn