Düþünce dilden, dil düþünceden doðar. -Platon
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Haykýrmaktýr içindekini …Yazýlarýn aslý sen de mevcut ise de kanýtý býrakýlmalý aleme…okunmalý bu AÞK yürekle bu yüzden seçtim bu defteri, bu defter sevgiliden bir parçadýr; asla!!.. notlarýn yazýldýðý ucube defterlerden deðil… Eskiden mendil düþürülürdü ya , naif sevgiliden yere, o mendil alýnýr en deðerli parça hükmünde kalbin üzerinde saklanýrdý.. Her harfi AÞK kokan ,hüzün makamýndan notalarý besleyen,Sabah meltemi kývamýnda mutluluk kokan bir defter bu !..Sevgiliden… Ah!! Sevgili…. Defterdir o iþte!..… .hilkatimi zorlayan bir defter..Seni anlatan ,sana susayan Sen kokan sevgili ..Sen kokan O defterin uhrevi bir tarafý vardýr, eline alýrken dünyanýn en kutsal eserini alýr gibi alýrsýn…AÞK meleðinden gelmiþtir vahyin yazýtlarý… “Arz-ý hal etmeye cana seni tenha bulamam Seni tenha bulacak kendimi asla bulamam” Sevgiliyi tenhada bulup aþkýný ilan edercesine bir þeydir artýk o defter. Asla masaya býrakmazsýn, diðer arkadaþlarýn göremeyeceði bir yere koyma dürtüsü içini alýp götürür. O dürtünün esiri olursun, bildiðin en mahrem köþeye koyarsýn o defteri, emin olunca yerinden defterin, yani bildiðin en muhkem yere koyduysan, derinden bir oh çekersin ve gülümsersin… “Sen hayatýmýn imzalanasý sayfalarýsýn ..beyaz kendi yazýyor AÞKý...” diyor… Derviþim !! - AÞK ý yaþamakmýþ meðer..platonikte olsa doðru deðil mi derviþim..?? -“Platonik aþk yoktur .ruhum ruhuyla buluþmuyorsa yarýmdýr. Aþk, ikinin bir olmasýdýr, karþýlýk bulmuyorsa o aþk deðildir.. -Belki de aþk yarýmdýr, tam olmamaktýr, birinden bir þey beklemeden sevmek aþk deðil midir bu ulvi bir þey deðil midir? dedim..? “-AÞK dünyada elde edebileceðin en büyük makam” dedi derviþim -Aþkta, matematikte olduðum kadar zayýfým usta! Aþký öðreneceðim sonunda sanýrým.. - AÞK öðrenilmez yaþanýr… buyurdu derviþim.. Defter evet! O deftere sevgilinin eli deðmiþtir kokusu sinmiþtir, koklamak, o kokuyu en derine çekmek istersin; ama korkarsýn Mahremliðine dokunmaktýr..Kendi gözünden sakýnmaktýr..Heveslerini dahi gömersin topraða , beyaz sayfalarýn yazacaðý AÞK ýn hatrýna… Cennetten kovulma pahasýna olsa da, sevgili için o elmayý getiren Ademce cesaret kuþatýr yüreðini… Koklarsýn… Cennetten bir koku alýr ciðerlerin, yetmez bir daha koklarsýn, dünyanýn en güzel kokusudur o, baþkasýnýn koklamasýna tahammülün yoktur fakat baþkasý koklarsa, o kokuyu alamaz bundan da eminsindir.. Dünyanýn en güzel defteridir o, nakýþ nakýþ senin için yazýlmýþtýr, O an Karunun hazineleri senindir… Aklýn alýr âþýkýn neþve-i humâr-ý aþk Gecesi gündüz olup doðar mihr-i yâr-ý aþk Gece gündüz birbirine girer, günler kovalar birbirini. Defteri geri verme günü yaklaþmaktadýr. Hayýr hayýr! Defteri verme günü deðil, Yusuf’un kuyuya atýlýþýdýr o an, sevgiliden ayrýlma günü, ýstýrap tarlalarýnda korkuluk olmaya yaklaþma günü…Hiç bu kadar çaresiz hissetmemiþsindir. “Þirler bile pençe-i kahrýmda olurken lerzan Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek” O an gelir, zebun halde verirsin defteri. Bir hafta sevgiliyle ayný evde, göz göze olmuþ kadar mutlu olmuþsundur oysa … Ama yine de ayrýlýk gelmiþtir… Âh mine’l-aþký ve hâlâtihî Ahraka kalbî bi-harârâtihî Defteri verirken elin titrer, kalbini verir gibisindir. O an içindeki bütün organlarý dýþarý kusmak isteyen bir duygu kaplar içini. ”Bu defter bana da ait” sorgularý zorlar beynini..emanetin dönüþünde.. Teþekkür edersin ,büyük bir dertten kurtardýðýný söylersin; fakat hepsi yalandýr. Aslýnda notlarý hiç okumadýðýný bilirsin, sadece onlarý koklamýþsýndýr… Gözlerine yaþlar hücum eder, ellerinde yine o defter vardýr. O an dursun dünya istersin, sonsuza kadar öyle kalmak dilersin fakat zaman acýmasýzdýr. Göz açýp kapayýncaya kadardýr, defter geri verilmiþtir…. Bir hüzün bütün aðýrlýðýyla çökmüþtür kalbine dayanýlmaz bir hicran yarasý almýþtýr kalbin, koskoca ordun yenilmiþtir…. Sen o ordunun kumandaný, zebun olmuþsundur o gözleri ahu olan sevgiliye… Mecnun ile bir mektebi-i aþk icre okuduk Ben Mushafý hatmettim, o Leyli'de kaldý. (Derviþ aðlamaya baþladý burada).. Kader aðlarýný örmektedir kaderin iþi budur sýzlanmak boþuna …O aðlarý hep aþýklara örer… Bir gün bir baþkasýnýn elinde görürsün o defteri, evet o defterdir yanýlmýþ olman mümkün deðildir… O defteri baþkasýnýn elinde görmek bir dað kütlesinin üzerine yýkýlmasýdýr. Ýmandan inkara kaçmak gibi ,vahdetten kesrete düþmek gibi, bekadan fenaya yuvarlanmak gibidir… Aþk mýdýr ki bu Muhibbî sinesine dað vurup Ahir anýn gözleri yaþýný derya eyleyen… Hüzün yýkýlmaz Bir kale gibi otað kurar benliðine , sarýlýrsýn kendine, yaralarýna…ama sabredersin. Bir yaradýr bu.. ..Eyyup o yaralarla aþký buldu sonuçta… Hayýr derviþ !!!hayýr!! morallenmek yasaktýr ruhuma… “Hüma kuþu yere düþtü ölmedi Dünya Sultan Süleyman’a kalmadý Dedim yare gidem nasip olmadý Aðlama gözlerim Mevla kerimdir” “ Aþk diri bir öfkedir. Uðultusu tinin derinlerinde sürekli yanký yapar. Yankýlandýkça hýþmý artar aþkýn. Dinmez. Deli yaðmurda -saçak altýnda- bekleyen insanlarýn kesilecek bir yaðmuru vardýr ,ama Aþk kesmez kendini. …Dinecek deli bir yaðmurdan -saçaklar altýnda, aðaçlar altýnda,Korunmak ne kelime …ISLANMAK’týr... Aþk’ýn bulutlarý baþka, yaðaný baþkadýr… En korunaklý yerdesin ..En dayanýlasý…Sevgili’nin yüreðinde.., Derviþim..!. Güneþin hükmünde hangi güne sýðýnsam gece gölgeliyor ..karartýyor.. ve artýk sukut oluyor yoldaþý gecenin..Kumsaatinde yolculuk eden uçurumun kenarýnda ki aþklarýn kafa tutmasý niye?? ---Tufan ..tufan çýðlýklarla direnebilen ve felaket sonrasý ayakta kalabilen "bir insan" Yerde yatanlardan olmaman “Haykýrma” imkanýný veriyor….Sevgini… AÞK omuzlarýnda gezdireceðin gönüllü rýzalýk apoletleri deðildir…Direnme halidir.. Diyelim ki yok böyle bir çýðlýk ve diyelim ki güneþ hep alnýmýzýn çatýndan vuracak bizi her sabah...Gece hiç düþmeyecek aydýnlýk yanlarýmýza…. Ve diyelim ki,þark yaþamayacak ihanet gören ruhun.. Eee, “sorgu melekleri” býrakacak mý Senin yakaný..?Sonun da kýyamet kopacak elbet.. Ne yani kanamayacak mý AÞK defterini tutan ellerin ? Belki...Bir ihtimal...Sanýrým namümkün... Sana küçük bir sýr vereyim mi??Muhanneti uzak tut ruhundan…Ve defteri elinden HÝÇ…býrakma!!Býrakýrsan bitersin…dedi ve kayboldu derviþim.. Gözlerimi açtýðýmda yanýmda SEN vardýn….Bir de baðrýma sýmsýký bastýðým AÞK defterim…..
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © hikmet kýzýl, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |